Seguo una dieta

De regering vindt de gezondheidszorg te duur. "Welnu," zegt een redelijk denkend mens dan, "dan zal de regering de gezondheidszorg wel goedkoper maken." Dus niet. Om te voorkomen dat mensengebruik maken van de gezondheidszorg, wordt er een "eigen risico" ingevoerd. Als je niet naar de dokter gaat, krijg je geld terug van de verzekering. De patiënt als calculerende burger: "Hm, ik heb jeuk aan mijn grote teen. Laat ik maar niet naar de dokter gaan, want dan ben ik mijn no-claim kwijt." Resultaat: te laat naar de dokter en toch je no-claim kwijt.

De calculerende patiënt heeft er niet voor doorgeleerd, weet niet of hij iets mankeert en gaat dus zo snel mogelijk naar de dokter. En zo vaak mogelijk, want als je toch je no-claim kwijt bent, kun je beter zorgen dat je waar voor je geld krijgt. Hetzelfde verschijnsel zie je als een reisgezelschap geconfronteerd wordt met een lopend buffet. Honger of niet: hoe meer je eet, hoe voordeliger het per kilo wordt. Vier, vijf keer gaan ze bijhalen. Borden vol eten dat ze eigenlijk niet lusten, maar het is betaald, dus moet het op. Lange rijen voor de wc's, want iedereen wil tussendoor even overgeven om ruimte te maken voor meer.

De laatste keer dat ik in Italië was, was de eerste hulp ("pronto soccorso") gratis, inclusief gips en röntgenfoto (die mocht je nog meenemen ook.) Als dat nog steeds zo is, ligt daar de oplossing. Allemaal op vakantie naar Italië, je helemaal ziek vreten aan het lopend buffet en dan naar de pronto soccorso. Als dan blijkt dat je verder niets mankeert, kun je terug naar het lopend buffet, en als je ernstig ziek blijkt, zal die hele no-claim je verder echt je rug roesten, maar heb je in ieder geval voorlopig genoeg gegeten. En dat is ook wat waard.

14-10-2004 09.00 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.