Touweloos

Een groot leider die voelt dat de boel hem uit handen glipt, heeft een paar problemen tegelijk. Als de boel hem uit handen glipt, is hij een mindergroot leider dan hij had willen zijn en als hij toch een groot leider wil kunnen blijven spelen, moet hij als de sodemieter zorgen dat hij de boel weer in handen krijgt. Leiderschap onderscheidt zich wat dat betreft van vliegeren. Als de boel je bij het vliegeren uit handen glipt, bijvoorbeeld doordat de in het buitenlands gestelde gebruiksaanwijzing bij het rolletje vliegertouw bleek te betekenen dat het uiteinde van het touwtje niet aan het klosje was vastgeknoopt, zie je je vlieger van het ene moment op het andere wegdwarrelen. Dat betekent kilometers lopen en als het in Luxemburg gebeurt, moet je ook nog een paar heuvels over voor je je vlieger terug hebt. Heel naar, tot je hem terugvindt.

Het ei dat aan het roer stond van de kamerfractie van D66 is niet alleen nooit een groot leider geweest, het was zelfs nooit een leider. Voorzover het Grote Roerei Dittrich ooit iets bij D66 in handen gehad heeft, waren het zeker niet de touwtjes. Aangezien er met die hele Afghanistanpoppenkast van D66 alleen maar gebeurd is wat iedereen weken van te voren zag aankomen, had hij helemaal niet hoeven aftreden. In het land der blinden is éénoog koning, maar als je geen éénoog hebt, kan elke blinde het proberen.

Onze gewaardeerde ministerpresident, die een touwtje niet eens zou herkennen als hij het tegenkwam, heeft een andere oplossing voor zijn probleem. Niemand neemt hem serieus en daarom spreekt hij voortaan de journalisten tijdens de wekelijkse persconferentie in Den Haag toe vanachter een spreekgestoelte. Op die manier wil hij gezag afdwingen en alsnog voor leider worden aangezien, maar die vlieger gaat niet op.

04-02-2006 08.00 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.