Andy, Bloed en Blond Haar

Mijn filmencyclopedie (Robert Hofman's Speelfilm encyclopedie, zesde editie, ISBN 90-245-1328-6) zegt er het volgende over:

"Een punkerige provinciaalse jongen ontmoet een sjiek Amsterdams fotomodel dat hem na een beroving bij de politie aangeeft. Een oorspronkelijke film, aansluitend bij de Amerikaanse tradities van de jaren vijftig (THE WILD ONE), die als debuut helaas onder de maat bleef door een belabberd scenario en slecht acteerwerk"

Ik vind het vooral een fantastisch mislukte poging tot roadmovie die mij in de verte zelfs deed denken aan Midnight Cowboy, wat dan weer helemaal geen roadmovie is. Bij de scènes in de grote stad meende ik muziek van Herman Brood te horen en aan het eind komt Normaal nog even een liedje doen. De film is uit 1978, dus daar zal het wel aan liggen.

Het is opvallend hoe leeg Nederland toen nog was en hoe langzaam er gereden werd. Een aantal close-ups van de kilometerteller die maar liefst negentig kilometer per uur aangeeft tijdens het inhalen versterkt die indruk. De tegenstelling tussen de "provinciaalse jongen" en het "sjiek[e] Amsterdamse fotomodel" komt niet goed uit de verf, al was het maar doordat de "provinciaalse jongen" als een mompelende zombie door het beeld schuift en het fotomodel niets sjieks heeft, tenzij je een geverfde stoephoer met een Marilynmonroecomplex sjiek vindt natuurlijk.

Voor een film met het woord bloed in de titel valt de hoeveelheid bloed best mee, of tegen, afhankelijk van je voorkeuren. Het blonde haar lijkt mij duidelijk niet echt.

05-11-2006 12.39 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.