Doeltreffen(d) met Leren & Werken

Wie niets weet kan zich nooit vergissen
Wat doet een overheid die het onderwijs niet fatsoenlijk kan organiseren, die zelfs niet weet wat onderwijs eigenlijk is en hoe het georganiseerd zou moeten worden?

Kortom wat doet de Nederlandse overheid en dan met name de Nederlandse regering? Die organiseert het onderwijs niet, maar organiseert conferenties. Van een onzer relaties in het bedrijfsleven kregen wij een "vooraankondiging" binnen van de "conferentie ‘Doeltreffen(d) met Leren en Werken'".

Het onderwerp van het desbetreffende eposteltje was: "Vooraankondiging 'Doeltreffen(d) met Leren en Werken - donderdag 26 juni 2008". Een vooraankondiging. Wat mankeert er aan een gewone aankondiging? Krijgen we na de vooraankondiging dan ook nog een gewone aankondiging? Is een vooraankondiging het teken dat men de "conferentie 'Doeltreffen(d) met Leren en Werken'" wel wil gaan houden, maar nog niets georganiseerd heeft en eraan twijfelt of het allemaal gaat lukken? Heeft men er gewoon geen zicht op, hoeveel maal men de "conferentie 'Doeltreffen(d) met Leren en Werken'" nog gaat aankondigen, zodat we na de vooraankondiging ook nog een eerste, tweede en derde aankondiging krijgen? Had men dan niet beter kunnen beginnen met een 'prevooraankondiging', of eventueel een 'anticiperende prevooraankondiging'?

De vooraankondiging begint met een cursief citaat, dat wordt toegeschreven aan staatssecretaresse van Bijsterveldt en als volgt luidt:

"Waardering op de werkvloer is onmisbaar. Erkenning van werkervaring en competenties in de vorm van een certificaat draagt bij aan de kwaliteit van een onderneming en versterkt de trots van echt vakwerk."
Staatssecretaris Van Bijsterveldt
Laat ons dit eens nader beschouwen. "Waardering op de werkvloer is onmisbaar". Wat betekent dat? Voor wie of wat is "waardering" onmisbaar? Wat is "waardering"? Brengt de volgende zin duidelijkheid?

Neen: "Erkenning van werkervaring en competenties in de vorm van een certificaat draagt bij aan de kwaliteit van een onderneming en versterkt de trots van echt vakwerk." "Erkenning van werkervaring en competenties in de vorm van een certificaat"? Wij behoren nog tot de generatie voor wien het woord competentie zelden een meervoud had en die nog geleerd heeft dat competentie betekent: "bevoegdheid tot handelen of tot oordelen" Bij het huidige ministerie van onderwijs denkt men daar kennelijk anders over. Vroeger, opa vertelt, kreeg je je competentie op grond van je diploma's en werkervaring, maar nu moeten werkervaring en 'competenties' (wat dat dan ook moge betekenen) kennelijk 'erkend' worden "in de vorm van een certificaat". Wiens werkervaring en wiens 'competenties' en erkend door wie, staat er allemaal niet bij.

"Erkenning [...] draagt bij aan de kwaliteit van een onderneming en versterkt de trots van echt vakwerk." Eerst: "draagt bij aan de kwaliteit van een onderneming". Dus als iemand (wie, weten we niet) iemands (wiens, moeten wij maar raden) "werkervaring en competenties" erkent "in de vorm van een certificaat", wordt de onderneming daar een betere onderneming door? Daar hadden wij dan wel graag enige uitleg bij gehad, want zoals het er nu staat, zien wij het niet duidelijk voor ons, voorzichtig gezegd.

De zin gaat verder: "en versterkt de trots van echt vakwerk". Wij wisten niet dat "echt vakwerk" een trots had, maar zelfs als wij aannemen dat zulks wel het geval is, vermogen wij nog niet, in te zien hoe "de trots van echt vakwerk" versterkt kan worden door "Erkenning van werkervaring en competenties in de vorm van een certificaat". Neen. Deze uitspraak van de staatssecretaresse, als het een uitspraak is, want het zou ook zomaar een lullig zinnetje uit een beleidsnota kunnen zijn, had beter weggelaten kunnen worden, daar hij meer vragen oproept dan hij beantwoordt.

Wie nu denkt dat de "Vooraankondiging 'Doeltreffen(d) met Leren en Werken - donderdag 26 juni 2008" vervolgens echt van start gaat, komt bedrogen uit. Eerst volgt er een tweede cursief citaat, toegeschreven aan staatssecretaris Aboutaleb:

“Ik vind het belangrijk dat mensen hun leven lang leren. Permanent investeren in jezelf en in werknemers is nodig om productief en flexibel te blijven. Dat is van belang voor individuele werknemers, voor bedrijven en voor de economie als geheel. Mensen lopen minder snel het risico bij reorganisaties buiten de boot te vallen. Een goed opgeleide beroepsbevolking is ook belangrijk voor onze internationale concurrentiepositie.”
Staatssecretaris Aboutaleb
"Ik vind het belangrijk dat mensen hun leven lang leren". Ja, en? Wij vinden het belangrijk dat mensen een beetje fatsoenlijk aan de kost kunnen komen, als dat nodig is, want als ze een behoorlijke erfenis of loterijprijs hebben verworven, waardoor ze hun hele leven op hun luie reet kunnen liggen, gunnen we hun dat van harte. Als ze net zo dom dood gaan als ze geboren zijn, zitten wij daar helemaal niet mee. Lol in het leven, dat vinden wij trouwens ook belangrijk. Als iemand leren leuk vindt, moet hij het vooral niet laten, maar het is niet aan de staatssecretaris (welke cursussen zou hij op dit moment zelf eigenlijk aan het volgen zijn? Als HTSer en voormalig 'journalist' heeft hij vast nog wel een hoop te leren) ons tot leren te dwingen.

"Permanent investeren in jezelf en in werknemers is nodig om productief en flexibel te blijven". Kennelijk was de eerste zin, over "hun leven lang leren", gericht aan werkgevers, want waar komen anders die "werknemers" in de tweede zin vandaan? Wat heeft "hun leven lang leren" trouwens te maken met "investeren in jezelf en in werknemers"? Moeten wij nu, op gezag van een HTSer en voormalig 'journalist' aannemen dat "leren" en "investeren in jezelf en werknemers" synoniem (moeilijk woord, maar op de betere VMBOs leren ze het nog steeds, gelukkig) zijn? Zelfs als wij dat doen, wil ons nog niet meteen duidelijk worden waarom "permanent investeren in jezelf en in werknemers" "nodig" is "om productief en flexibel te blijven". Als je eenmaal goed geleerd hebt hoe je productief en flexibel moet blijven, heb je op dat punt alvast niets meer bij te leren. Soms is kennis gewoon compleet.

Op de vraag of het überhaupt wel een goed idee is om productief te blijven, gaan wij hier niet verder in, evenmin als op de vraag aan hoeveel productieve mensen de aarde feitelijk fatsoenlijk ruimte biedt. Waarom flexibiliteit automatisch goed zou zijn, wil ons trouwens ook wel even ontgaan, hoewel wij sterk de indruk krijgen dat het hier wel zo gepresenteerd wordt.

"Dat is van belang voor individuele werknemers, voor bedrijven en voor de economie als geheel." Dat wagen wij te betwijfelen en bovendien zouden wij wel eens afwillen van die verering van de economie. Het kan allemaal wel wat minder, lijkt ons.

"Mensen lopen minder snel het risico bij reorganisaties buiten de boot te vallen". Een boude bewering. Bij reorganisaties vliegen over het algemeen de kritischte werknemers er het eerst uit en dat zijn vaak de werknemers die hun vak sowieso het best beheersen en derhalve van "hun leven lang leren" weinig voordeel hebben of gehad zouden hebben.

"Een goed opgeleide beroepsbevolking is ook belangrijk voor onze internationale concurrentiepositie". Opnieuw een boude bewering. Overigens blijkt nergens uit dat mensen die "hun leven lang leren" automatisch "een goed opgeleide beroepsbevolking" gaan vormen. Wij kunnen ons goed voorstellen dat ze revolutionair worden en het bestaande systeem, inclusief de al dan niet goed opgeleide beroepsbevolking, letterlijk en figuurlijk willen opblazen, doordat ze, dankzij het feit dat zij "hun leven lang" geleerd hebben, tot de slotsom gekomen zijn dat werken helemaal niet leuk is, dat "hun leven lang" eigenlijk maar vrij kort is en dat ze bij voortduring geconfronteerd worden met werkgevers, bazen en chefs die misschien ook wel "hun leven lang" geleerd hebben, maar toch oerdom blijven, wat tot een hoop frustratie leidt. Het is niet leuk als je altijd alles beter weet dan je baas.

Wij hadden overigens begrepen, dat "onze concurrentiepositie" vooral te lijden had onder te hoge loonkosten. Wij hebben altijd aangenomen dat "een goed opgeleide beroepsbevolking" een van de factoren was waardoor die loonkosten zo opliepen en waardoor het dommere werk naar de lagelonenlanden gaat of gedaan wordt door buitenlanders die nog niet "hun leven lang" hebben doorgeleerd en derhalve bereid zijn zich voor het minimumloon in hun zak te laten schijten tot ze ook hogere looneisen kunnen gaan stellen. Misschien moet de staatssecretaris zich hieromtrent maar eens laten voorlichten door iemand die daarvoor heeft doorgeleerd.

Na de beide cursief weergegeven bewindsliederlijke citaten, begint dan de eigenlijke vooraankondiging of datgene wat ervoor door moet gaan. De tekst luidt als volgt:

"Geachte geadresseerde,

Hoe komt ú aan goed personeel? Wordt ú goed opgeleid? Wat leert ú nog iedere dag? Wat haalt u uit uzelf en uit anderen?

In tijden van grote veranderingen met krapte op de arbeidsmarkt en een grote behoefte aan geschoold personeel, is blijven leren en opleiden harde noodzaak.

Maar wat doet ú daar daadwerkelijk aan als werkgever, werknemer en werkzoekende en wat kúnt u er aan doen?

Op donderdag 26 juni aanstaande zal deze vraag en andere vragen aan de orde komen tijdens de conferentie ‘Doeltreffen(d) met Leren en Werken’.

Graag nodigen wij u uit om samen met ons, de staatssecretarissen van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, werkgevers, werknemers, onderwijs en gemeenten, CWI en UWV van gedachten te wisselen over Leren en Werken binnen uw organisatie.

Op deze dag gaan we onder dagvoorzitterschap van Hans Kamps, samen kijken naar ideeën voor de toekomst met betrekking tot Leren en Werken. U kunt kennismaken met enkele (inter)nationale projecten over Leren en Werken. Grijp deze kans om nieuwe ideeën op te doen en uw eigen ideeën in te brengen.

Over enkele weken ontvangt u een uitnodiging. U kunt zich alvast aanmelden. Deelname is gratis.

De conferentie is van 10.00 – 16.30 uur. Reserveer deze dag dus vast in uw agenda. Wij zien u graag op donderdag 26 juni in het Beatrixtheater van de Jaarbeurs in Utrecht!

Met vriendelijke groet,

Ahmed Aboutaleb,                                             Marja Van Bijsterveldt
Staatssecretaris van                                         Staatssecretaris van
Sociale Zaken en Werkgelegenheid                  Onderwijs, Cultuur en
                                                                        Wetenschap
"

Wij denken niet dat wij gaan en vragen ons wel af, wat deze flauwekul nou weer kost.

16-04-2008 11.39 | Door: Cpt. Iglo

Reacties

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.



Opinieleiders.nl © 1999 - 2021 Alle rechten voorbehouden
Contact   Valid XHTML 1.0 TransitionalValid CSS!KuijkStrip over de zinloosheid van webloggen, onder andere