Heimwee naar Moskou

Niet al te lang geleden moest ik naar een dorp. Met het openbaar vervoer was ik bijna anderhalf uur onderweg (inclusiefvertraging, dat wel). Volgens mijn routeplanner kon het over de snelweg in twintig minuten (als je een auto bij je had, neem ik aan) en was de afstand over de provinciale weg eenentwintig kilometer, zodat ik het ook ruim binnen de drie kwartier had kunnen fietsen. Dat geeft te denken.

Het huidige kabinet wil graag terug naar negentiende-eeuwse toestanden (nog even en niet alleen wordt het minimumloon afgeschaft, maar wordt ook de reguliere slavernij ingevoerd: iedereen aan het werk en de loonkosten lager dan ooit. Wie geen "U" tegen de baas zegt, krijgt met de zweep. Dat zal ze leren.). Daar hoort een negentiende-eeuws openbaar vervoer bij. Een metro dus. Daar valt niet tegenop te fietsen (zelfs niet letterlijk, hahahahahaha. Sorry.).

Uitgaande van de plattegrond van de metro van Moskou moet het mutatis mutandis vrij simpel zijn, want zoveel groter dan Moskou is Nederland niet (Utrecht als centraal knooppunt, de ringlijn in ieder geval door Amsterdam, Groningen, Maastricht en Capelle. Elke twee minuten een trein. Dat konden die communisten per slot van rekening ook.). In de metro van Moskou zijn de wanden voorzien van afbeeldingen van hamer en sikkel, blije boeren en arbeiders, genietend van hun geslaagde revolutie, en veel plaatjes van Lenin, symbool van de vooruitgang. Dat wordt hier dus: de Nederlandse leeuw, juichende slaven, genietend van de loonkostendaling, en veel plaatjes van Balkenende (al dan niet met gipspoot), symbool van niets.

16-10-2004 00.18 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.