Yehudi Moszkowicz en Micha Kat

Yehudi Moszkowicz is een advocaat en Micha Kat schrijft Klokkenluideronline.nl vol. Ze zijn geen van beiden erg belangrijk of interessant, maar toen ik op Klokkenluideronline.nl een aantal beschuldigingen en scheldkanonnades van Micha Kat aan het adres van Yehudi Moszkowicz zag, kon ik mij toch niet aan de indruk onttrekken dat er misschien een artikeltje inzat, al zou ik zo gauw niet weten waar dat dan precies over zou moeten gaan. In zo’n geval kun je het best eerst even contact opnemen met de beschuldigde en uitgescholdene, vandaar dat ik de heer Moszkowicz op 14 januari 2012 een mailtje gestuurd heb, met de volgende tekst:

“Geachte heer Moszkowicz,

Op Klokkenluideronline.nl wordt momenteel, zoals u ongetwijfeld geconstateerd heeft, het een en ander aan laster over u gepubliceerd.

Naar aanleiding daarvan heb ik een paar vragen:

1) Heeft u genoemde site uit de lucht laten halen?

2) Zo neen, gaat u dat dan alsnog doen?

3) Als het antwoord op vraag 1 “ja” is, gaat u de site dan opnieuw uit de lucht laten halen, nu die weer terug is?

4) Zo neen, waarom niet?

5) Heeft u al aangifte gedaan tegen Micha Kat?

6) Zo neen, waarom niet?

7) Ik ga er vanuit dat de heer Kat uit zijn nek kletst en wil u graag de gelegenheid bieden uw versie van het verhaal te geven. Als u die op schrift stelt, plaats ik hem met genoegen op Opinieleiders.nl.

In afwachting van uw antwoord,

Met vriendelijke groet,

[Ondertekening]”

Eenvoudig genoeg, dacht ik zo. De heer Moszkowicz dacht daar kennelijk anders over. Hij stuurde mij een mailtje waarin hij mijn vragen niet beantwoordde en zei er “zo min mogelijk ruchtbaarheid aan [te willen] geven omdat de heer Kat dan alleen maar meer podium krijgt voor zijn laster”. Verder vertelde hij dat niet hij maar zijn “kantoorgenote” de belangen van de heer Kat behartigd had: “met succes nb.” Hij bood weliswaar aan om mij de achtergrond van een en ander te vertellen, zodra het allemaal achter de rug was, maar een paar simpele vragen beantwoorden was kennelijk te veel moeite. Hij verzocht mij de kwestie dood te zwijgen en dacht meteen van de gelegenheid gebruik te kunnen maken om de artikelen ‘Yehudi Moszkowicz, nooit van gehoord‘ en ‘De ballen van de advocaat verklaard‘ verwijderd te krijgen van Opinieleiders.nl. Mijn antwoord luidde:

“Geachte heer Moszkowicz,

Dank voor uw mail.

Over de artikelen ‘Yehudi Moszkowicz, nooit van gehoord’ en ‘De ballen van de advocaat verklaard’ hebben wij in het verleden al gecorrespondeerd. Aangezien beide artikelen niets met de “kwestie Kat” te maken hebben, zie ik geen reden om ze te verwijderen of van een andere kop te voorzien.

Ik begrijp dat u de “kwestie Kat” het liefst dood zou willen zwijgen, maar ik ben bang dat dat er niet inzit: daarvoor zijn er al te veel al dan niet vage websites op gedoken. Derhalve ben ik nog steeds van plan er op Opinieleiders.nl aandacht aan te (laten) besteden. In dat verband verzoek ik u vriendelijk de vragen uit mijn eerste mailtje alsnog te beantwoorden.

Overigens snap ik niet dat u niet van de gelegenheid gebruik wilt maken om uw versie van het verhaal luid en duidelijk op internet te plaatsen, tenzij ik aanneem dat er in het geraaskal van de heer Kat meer waarheid zit dan u wilt toegeven. Ik heb niet veel zin om deze gedachte als speculatie in het artikel op te nemen, dus als u mij een goede reden kunt noemen om dat niet te doen, is iedereen blij. Behalve meneer Kat, misschien.

In afwachting van uw antwoord,

[Ondertekening]”

Tot mijn stomme verbazing kreeg ik niet alleen nog steeds geen antwoord, maar deelde de heer Moszkowicz mij mede dat ik hem mocht bellen voor een toelichting. Ja, doei. Dus maar weer een mailtje, als volgt:

“Geachte heer Moszkowicz,

Moet ik mij nu vereerd voelen, dat ik u “mag” bellen?

Het is toch wat.

Ik heb u nu ruimschoots de kans gegeven uw versie van het verhaal te vertellen en mijn vragen te beantwoorden, maar ik blijf niet aan de gang.

U mag nog steeds mijn vragen beantwoorden. Mocht u ervoor kiezen om dat niet te doen, dan verschijnt het stukje op Opinieleiders.nl gewoon zonder de antwoorden, net zo gemakkelijk.

In afwachting van uw antwoord,

Met vriendelijke groet,

[Ondertekening]”

Meneer Moszkowicz liet hierop weten dat hij in verband met zittingen geen tijd had om uitgebreid te mailen, dat ik hem mocht bellen en dat hij mij dan weinig tot niets zou gaan vertellen. Dat schoot dus niet op:

“Geachte heer Moszkowicz,

Het is niet aan mij uw tijdsindeling te bepalen, maar als u gewoon de vragen uit mijn eerste mailtje beantwoord had, was u nu misschien al klaar geweest.

Als u in verband met zittingen niet in de gelegenheid bent om een en ander in een email uiteen te zetten, is dat heel jammer voor u. Ik heb echter geen zin om mijn tijd te verdoen met achter u aan te gaan bellen (“Meneer Moszkowicz? Neen, die is er niet, die heeft een zitting”) als u toch al aankondigt niets te gaan vertellen.

Mij bekruipt intussen het gevoel dat u iets achterhoudt of probeert achter te houden en dat maakt het natuurlijk allemaal alleen maar interessanter. De toon van het stukje kon wel eens verschuiven van ‘Micha Kat blijft maar raaskallen’ naar ‘Hé, Micha Kat lijkt zowaar minder te raaskallen dan anders’, als u begrijpt wat ik bedoel.

In afwachting van uw antwoord,

Met vriendelijke groet,

[Ondertekening]”

Meneer Moszkowicz mailde terug dat ik hem op zijn mobieltje rechtstreeks kon bereiken en dat het mijn probleem was als ik hem niet wenste te bellen. Dat zal best. Verder verklaarde hij zich nogmaals bereid een toelichting te geven, maar niet per mail en als ik speculaties wilde formuleren moest ik dat volgens hem vooral doen. En toen werd hij nodeloos grof:

“U zal dan echter exact datgene doen wat uw collega Kat doet op zijn blog. De consequenties daarvan zullen voor uw rekening zijn. Voorts moet mij van het hart dat ik niet voor de chantage en digitale schandpaal van uw collega zwicht dus ook niet voor die van u. Ik heb het een en ander aan procedures ingeleid die ik niet ga verknallen door uw nieuwsgierigheid te voeden.

Met dat soort beschuldigingen ben je bij mij mooi aan het verkeerde adres en dat heb ik meneer Moszkowicz laten weten ook. Wat verbeeldt zo’n blaag zich wel?

“Geachte heer Moszkowicz,

De toon van uw laatste mailtje staat mij helemaal niet aan.

Ik heb u benaderd met een paar eenvoudige, of althans eenvoudig te beantwoorden, vragen en u zelfs de gelegenheid gegeven uw versie van het verhaal op Opinieleiders.nl te plaatsen.

Dat u om u moverende redenen geen zin hebt mijn vragen per email te beantwoorden, is geheel uw zaak.

Uw “de consequenties daarvan zullen voor uw rekening zijn” komt over als een dreigement. Weliswaar ben ik er niet van onder de indruk, maar ik verzoek u wel mij er per ommegaande van te verzekeren dat het niet zo bedoeld was. Met uw expliciete beschuldigingen van “chantage en digitale schandpaal” aan mijn adres gaat u veel te ver. Dat neem ik niet en daar gaat u dan ook netjes uw excuses voor aanbieden. Wie denkt u wel dat u bent?

In hoeverre u “het een en ander aan procedures” zou kunnen “verknallen” door een paar simpele vragen te beantwoorden, ontgaat mij volkomen, tenzij er geen sprake is van procedures en u niet wilt laten blijken dat u geen poot heeft om op te staan. Gezien het feit dat u denkt te kunnen eisen dat ik u bel en ik u niet ga bellen, alsmede het feit dat u niet per mail op de materie in wilt gaan, zal ik mijn gedachten hieromtrent ook maar in het stukje moeten verwerken.

In afwachting van uw excuses,

[Ondertekening]”

Ook heb ik ‘Yehudi Moszkowicz beschuldigt journalist van chantage‘ laten verschijnen en meneer Moszkowicz van het bestaan van dat stukje op de hoogte gesteld. Meneer Moszkowicz heeft hierop niets meer van zich laten horen, ook niet nadat ik hem gewezen had op ‘Yehudi Moszkowicz op zoek naar zichzelf?‘ en hem het volgende gevraagd had:

“1) Moet ik nog lang wachten op uw excuses?

2) Wat zocht u precies?“

Geen antwoord, natuurlijk, en die excuses verwacht ik eerlijk gezegd niet voor Sint Juttemis, maar je moet zo iemand een eerlijke kans geven het goed te doen, dacht u niet?

Intussen heb ik geprobeerd De Telegraaf en het Algemeen Dagblad voor het te schrijven stukje te interesseren, maar dat is op niets uitgelopen en ik was het dan ook al bijna weer vergeten, al was het maar omdat ik meer te doen heb en niet al te veel tijd aan onbezoldigde bezigheden wil besteden. Vanochtend zag ik echter ‘DOEK VALT VOOR YEHUDI M. EN ZIJN MOEDER‘, met als leader:

“ZO VADER ZO ZOON? ROBERT MOSZKOWICZ BEDROOG CLIENTEN EN WERD UIT DE ADVOCATUUR GEGOOID, ZIJN ZOON YEHUDI GAAT DEZELFDE KANT OP * BESTELEN EN BEDRIEGEN VAN CLIENTEN * INTIMIDEREN VAN HOSTING-BEDRIJF MET LEUGENS * LATEN VALLEN VAN CLIENT OP CRUCIALE MOMENTEN * LIEGEN TEGEN CLIENT OVER OMSTANDIGHEDEN STAKEN RECHTSBIJSTAND * KANTOOR VISSERS-MOSZKOWICZ ZOU MOETEN WORDEN GESLOTEN“

Normaal gesproken zou ik denken dat daar misschien wel een artikeltje inzat, al zou ik zo gauw niet weten waar dat dan precies over zou moeten gaan. In zo’n geval kun je het best eerst even contact opnemen met de beschuldigde en uitgescholdene, maar wacht, die hadden we al gehad. De heren Kat en Moszkowicz bekijken het dus maar. Ik bemoei me er niet meer mee.

25-01-2012 13.33 | Door: Arnold Kuijk | Categorie: Aluhoofddeksels, Juridisch, Kranten, Loggers gelogd, Webzijden