Peter Breedveld, een hopeloos geval

Peter Breedveld is een hopeloos geval. Wij wisten dat natuurlijk al, maar vandaag is het weer eens extreem duidelijk gebleken, en wel hierdoor: de volstrekte idioot Nelle Boer heeft onder het pseudoniem Nizar Mourabit een aantal stukjes voor FrontaalNaakt.nl geschreven. Peter Breedveld wist niet dat Nizar Mourabit een pseudoniem was en was erg blij met zijn Marokkaanse medewerker, want die schreef dat GeenStijl een rel had uitgelokt en dat was koren op de molen van Peter ‘GeenStijl is de bron van alle kwaad, want ze schrijven beter en zijn populairder dan ik’ Breedveld.

Inmiddels weet iedereen dat Nelle Boer dat hele verhaal uit zijn duim gezogen had, maar Peter ‘kan me niet schelen of het gelogen is, het moet gewoon waar zijn’ Breedveld wil daar niet aan. De Correspondent zegt:

“Peter Breedveld van weblog Frontaal Naakt stuurt Nizar al snel een DM op Twitter. ‘Hoi Nizar, wil je ook voor ons schrijven?’ Mourabit belooft Breedveld met een stuk te komen waarin hij diens aartsvijand, weblog GeenStijl, zou hekelen.

Hij schreef dat hun redacteur Annabel Nanninga een rel zou hebben uitgelokt bij een Gazademonstratie door ‘zonder een snipper bewijs’ demonstranten te fotograferen en aan dubieuze uitspraken te koppelen. Boer had in werkelijkheid geen idee waar hij over schreef. ‘Ik wist helemaal niet of Nanninga wel of geen incident zou hebben uitgelokt en of ze nu wel of niet wist wat die jongens op haar foto’s precies zeiden. Maar zij is wel het type waarbij ik zou verwachten dat ze zoiets zou doen. En bij wie ik het niet erg zou vinden als dit aan haar zou worden toegeschreven. Ik vond dus dat Nizar dit best kon opschrijven.’ “

Wij vinden van niet en wij vinden dat Nelle Boer een stevig proces aan zijn broek moet krijgen dat erin resulteert dat hij wordt opgesloten, nooit meer op Internet mag publiceren en een boete krijgt waarvan zijn ogen een achterwaartste omwenteling in hun kassen maken, maar dat is een heel ander verhaal.

Peter Breedveld heeft besloten dat hij zich niet door de feiten uit het veld moet laten slaan, en heeft derhalve een stukje ter eigen verdediging gefabriekt, dat wij nu met u gaan kloosrieden. Het heet ‘Meisjes doodgooien‘. Daar gaat ie:

“Afgelopen zomer las ik een stuk van Nizar Mourabit.“

Tot zover is er nog niets aan de hand.

“Ik weet niet meer waar het over ging, maar ik vond het een goed stuk.“

Peter ‘waar gaat het eigenlijk over?’ Breedveld weet nooit waar het over gaat, maar dat heeft hem nooit verhinderd er iets over te schrijven.

“Ik zag dat Mourabit, waar ik nog nooit van had gehoord, me volgde op Twitter en vroeg hem of hij voor Frontaal Naakt wilde schrijven.“

Dat kan. Het ligt zelfs heel erg voor de hand, want mensen waar men wel van heeft gehoord, lopen met een grote boog om Frontaal Naakt heen, dus dit is de enige manier waarop Peter ‘het valt allemaal niet mee’ Breedveld nog aan auteurs kan komen.

“Hij zei ja, hij bleek al op Joop.nl te publiceren, maar hij bood me een stuk aan dat nog niet op die site had gestaan.“

En Peter ‘ik ben een echte journalist en een echte redacteur en ik geloof altijd alles’ Breedveld was daar vast heel blij mee.

“Het ging over Annabel Nanninga en GeenStijl.“

Nou, dat kon natuurlijk niet negatief genoeg zijn. Peter ‘Annabel Nanninga is succesvoller dan ik, dus ben ik boos op haar’ Breedveld heeft zijn rekening met Annabel Nanninga namelijk niet effectief vereffend en ook met GeenStijl is hij nog steeds geen vriendjes.

“Het stuk staat hier.“

Kloosrieden werkt niet met skakels, dus wij geven deze skakel niet door.

“Mourabit toont erin aan dat Nanninga, op een Gaza-demonstratie in de Schilderswijk, iemand beschuldigt zonder een snipper bewijs.“

Neen. Mourabit beweert een heleboel, maar hij toont niets aan. Wij weten inmiddels waarom: het was allemaal een verzinsel van Nelle Boer, die vond dat het zo had kunnen zijn en dat hij dus best mocht opschrijven dat het zo was. Dat is laster, bedrog en oplichting. Wij vinden dat niet goed.

“Hij gebruikt daarvoor screenshots, citaten, linkt naar bronnen en verbindt er een solide conclusie aan.“

Dus niet. Iedere idioot kan alles op Internet pletteren, en doet dat ook. Schermschoten zijn geen bewijs, evenmin als citaten en bronnen. Vandaar dat goede journalisten altijd hun best doen om alles te checken en te dubbelchecken, waarna goede redacteuren al te boude beweringen er alsnog uitgooien. Wie ‘All The President’s Men’ gezien heeft, weet een beetje hoe het zou moeten werken.

“Ik heb alles gecontroleerd en plaatste pas daarna het stuk.“

Hij heeft alles gecontroleerd, zegt hij. Welnu, dan zijn wij toch reuze benieuwd hoe hij dat dan wel gecontroleerd heeft. We zouden natuurlijk ook gewoon kunnen zeggen dat wij er geen barst van geloven en dat wij ervan uitgaan dat hij helemaal nix gecontroleerd heeft, doch slechts uitermate enthousiast tot plaatsing is overgegaan, maar wij wilden u de kans geven zelf op dat idee te komen. Vandaar.

“Vervolgens bood Mourabit me nog twee stukken aan, één over Nederlandse Turken en Marokkanen die door de media en door politici steeds worden aangeduid als ‘buitenlanders’, weer keurig onderbouwd en beargumenteerd, en één waarin hij zorgvuldig betoogt dat Jihadstrijders geen buitenlands maar een binnenlands probleem vormen.“

Wij hebben die stukken gezien, en vonden ze de moeite niet waard, al was het maar omdat de schrijver ervan, dien wij niet kenden, ons een geestelijk minvermogende en enigszins verwarde persoon leek, maar Peter ‘alles waar ik het mee eens ben is alleen daarom al boven elke twijfel verheven’ Breedveld was het ermee eens, voor zover hij ze begreep, dus daarom werden ze geplaatst.

“Daarna verloor ik hem uit het oog.“

Dat is mogelijk. Te meer daar hij helemaal niet bestond.

“Pas onlangs las ik weer een stuk van hem op de site van de Volkskrant, over dubbele paspoorten en radicalisering.“

Ook dat kan.

“Een raar betoog, voor mij het zoveelste bewijs dat Marokkanen pas mogen publiceren in de gevestigde media als ze de vooroordelen van de blanke redacteuren van die media bevestigen.“

Aldus Peter ‘het vleesgeworden vooroordeel’ Breedveld.

“Mij was niet bekend dat de roem van Mourabit, die tot gisteravond 130 volgers op Twitter had, al tot in de Verenigde Staten reikt, zoals althans op De Correspondent wordt beweerd.“

Ons ook niet, en het interesseert ons niet ook.

“Want Mourabit bestaat niet echt.“

Neen, Mourabit bestaat niet echt. En dat wist Peter ‘maar ik mag toch proberen me eruit te lullen?’ Breedveld al voordat hij aan zijn stukje begon. Peter ‘het is allemaal waar omdat het waar moet zijn’ Breedveld heeft zich ongelofelijk in de boot laten nemen en Peter ‘ik heb mij nog nooit in de boot laten nemen’ Breedveld kan dat niet alleen niet verkroppen, hij weigert het toe te geven en heeft gekozen voor de vlucht naar voren: Mourabit mag dan ontmaskerd zijn, zijn stukken waren geloofwaardig, gedegen en goed onderbouwd. Als wij Peter ‘ik ben niet in de boot genomen, echt niet’ Breedveld waren geweest, hadden wij onmiddellijk na de ontmaskering van Mourabit zijn stukjes op onze webzijde aangepast door de text te vervangen door “Wij zijn in ons enthousiasme het slachtoffer geworden van boerenbedrog. Dit artikel had hier nooit geplaatst mogen worden en we hopen dat we voortaan goed genoeg opletten zodat het niet nog een keer gebeurt”, of woorden van gelijke strekking. Peter ‘maar het zijn gewoon goede gedegen goed onderbouwde stukken’ Breedveld reageert duidelijk anders.

“Mourabit blijkt een Zwolse kunstenaar, Nelle Boer te zijn, die zich op Internet voordeed als Marokkaan om te ‘ervaren hoe het is om Marokkaan in Nederland te zijn’.“

Wat een dwaas. Of een leugenaar. Of een dwaas en een leugenaar. Wij denken dat ‘kunstenaar’ Nelle Boer vooral aandacht wilde, en die heeft hij nu.

“Hij ontdekte dat het voor hem als Marokkaan makkelijker is om tot de opiniepagina’s van de Nederlandse media door te dringen dan als autochtoon Nelle Boer.“

Zou het echt? En wat dan nog?

“Sommige mensen vinden het fantastisch, anderen beschuldigen hem van een vorm van ‘blackface’.“

Wij hebben noch de ene, noch de andere reactie ergens gelezen. Wel hebben wij ontzettend gelachen toen wij zagen dat Peter ‘ik ben een echte journalist en een goede redacteur dus alles wat ik plaats is waar’ Breedveld zich zo had laten piepelen.

“Ik heb er niet heel sterke gevoelens bij.“

Als dus Peter ‘omdat ik mij nooit ergens voor hoef te schamen, weet ik niet wat schaamte is’ Breedveld, die zich wat ons betreft zou moeten doodschamen en in een hoekje heel hard zou moeten gaan zitten huilen, omdat het nu natuurlijk helemaal nooit meer wat wordt met zijn geloofwaardigheid, zijn webzijde en zijn kansen om zijn bestaan als schoolkrantredacteur vaarwel te zeggen voor dat van serieus journalist.

“Ik vind het niet fijn om voorgelogen te worden, maar wat ik Boer wél zeer kwalijk neem, is dat hij op De Correspondent beweert dat hij in het geval van Nanninga ‘geen idee had waarover hij schreef’: ‘Ik wist helemaal niet of Nanninga wel of geen incident zou hebben uitgelokt en of ze nu wel of niet wist wat die jongens op haar foto’s precies zeiden.’“

Hij neemt het Boer dus niet kwalijk dat hij een stukje over Annabel Nanninga bij elkaar gelogen heeft, maar wel dat hij dat bekent.

“Een geweldige aanleiding voor GeenStijl om de slachtofferrol weer eens uit te wonen, want Boer heeft naar eigen zeggen Nanninga ten onrechte belasterd.“

Peter ‘GeenStijl moet van de slachtofferrol afblijven, want die behoort mij toe’ Breedveld gaat nu waarschijnlijk betogen dat het belasteren van mensen met wien Peter ‘als een ander het doet, is het laster, als ik het doe is het een scherpe analyse’ Breedveld het niet eens is, nooit ten onrechte is.

“Nu heet het bij de Roze Khmer dat ‘Boer en Breedveld zijn geen haar beter dan dat middeleeuwse moslimtuig dat meisjes doodgooit in Syrië’.“

Geen idee hoe die redenering in elkaar zit, maar als je mensen belastert, moet je er rekening mee houden dat ze boos worden.

“Gevolg was de gebruikelijke horde agressieve troglodieten op mijn dak, onder aanvoering van Powned-freak Jan Roos, die pas onlangs nog dreigde naar mijn werk te komen om me in elkaar te slaan, nadat ik kritiek had geuit op zijn luid beleden homohaat.“

Gaap.

“Maar Boer, die zichzelf omschrijft als een professionele leugenaar, wist heel goed waarover hij schreef toen hij Nanninga’s beweringen, dat ze in de Schilderswijk belaagd en bedreigd zou zijn, analyseerde.“

Vertel.

“Nanninga, die bij een demonstratie was waar werd opgeroepen tot geweld tegen Joden, slaagde er desondanks in de aandacht naar zichzelf te trekken door een ruzie uit te lokken met een jongeman die ze een dag tevoren op GeenStijl met zijn foto erbij had beschuldigd.“

Daar blijkt niet uit dat Boer wist waarover hij schreef.

“Boer laat als Mourabit precies zien waar Nanninga zichzelf tegenspreekt en verraadt.“

Geef daar dan eens een voorbeeld van?

“Hij geeft bovendien voorbeelden van eerdere pogingen van GeenStijl om mensen zonder enig bewijs verdacht te maken en van antisemitisme te beschuldigen.“

Geen voorbeeld. Maar wel een voorbeeld van de vaste werkwijze van Peter ‘wie het meest raaskalt, raaskalt het best’ Breedveld, die bij ons weten nog nooit een bewering gestaafd heeft, maar schijnt te denken dat insinuaties de plaats van feiten kunnen innemen.

“Boer wist dus precies waar hij over schreef.“

Heeft hij het al drie keer gezegd? Ach wat, we gooien er gewoon de Snark nog een keer tegenaan, omdat het kan:

““Just the place for a Snark!” the Bellman cried
As he landed his crew with care;
Supporting each man on the top of the tide
By a finger entwined in his hair.

“Just the place for a Snark! I have said it twice:
That alone should encourage the crew.
Just the place for a Snark! I have said it thrice:
What I tell you three times is true.““

Breedveld vervolgt:

“Waarom zegt hij op De Correspondent dat hij maar wat verzon over Nanninga?“

Omdat hij maar wat verzonnen heeft, misschien?

“Omdat het past in het beeld dat hij en de auteur van het stuk, Karel Smouter, willen neerzetten van de media die zo gretig zijn een stuk van een Marokkaan te publiceren, dat ze niet malen om de feiten.“

Agossie. Wat gemeen.

“En Breedveld heeft zo’n hekel aan GeenStijl, die vindt alles best.“

Dat is waar, maar daar hadden we Nelle Boer niet voor nodig.

“Daarnaast is Boer, lees ik op de Republiek Allochtonië, bevriend met de gereformeerde kwispedoor Ewoud Klei, die nogal veel met mij bezig is, om het woord ‘geobsedeerd’ maar eens een keer niet te gebruiken.“

Peter ‘ik wil wel gelezen worden, maar niet tegengesproken’ Breedveld denkt dat iedereen die de moeite neemt hem tegen te spreken geobsedeerd is. Ook denkt hij dat mensen die laten blijken meer dan eens iets van hem gelezen te hebben ‘veel met hem bezig zijn’.

“Het kan dus zomaar een opzettelijke beschadigingsactie van Boer zijn, die het trouwens vooral op Francisco van Jole lijkt te hebben voorzien.“

Ach zo. Die Peter ‘ik ben echt heel belangrijk, wel bijna net zo belangrijk als Francisco van Jole’ Breedveld toch.

“Nu is er voor mij niks mooiers dan voor de achtduizendste keer aantonen dat GeenStijl niet deugt (nou vooruit, er is heel veel mooiers, maar het blijft mooi), maar het moet wel kloppen.“

Als wij hem waren, zouden we onze doelen wat bijstellen en bij de eerste keer beginnen.

“Ik weet als geen ander dat je keihard en genadeloos wordt aangepakt, dat alle goede dingen die je eerder hebt gedaan, in één klap van nul en generlei waarde worden als je over Nanninga schrijft en ergens een accent aigu in plaats van een accent grave boven zet.“

Wij vragen ons af welke goede dingen hij eerder gedaan denkt te hebben, want ons wil wat dat betreft nix te binnen schieten. En keihard en genadeloos aangepakt wordt hij ook al niet, want degenen die dat zouden kunnen of moeten doen, vinden hem helemaal de moeite niet meer. Wij zijn zo’n beetje de enigen die er nog een beetje werk van maken, en dat doen we ook alleen maar omdat het zo makkelijk is.

“Ik ben uiterst zorgvuldig te werk gegaan.“

Peter ‘andere wereld, andere definities’ Breedveld hanteert een andere definitie van zorgvuldig dan wij.

“Dat stuk van Mourabit/Boer staat als een huis.“

Echt niet.

“Ik heb Mourabits achtergrond niet gecontroleerd.“

Dat was duidelijk. Maar zou hij er iets van geleerd hebben?

“En ik zal het u nog sterker vertellen: ik ga ook niet beginnen met het checken van de achtergronden van mensen die me iets aanbieden.“

Hij heeft er niets van geleerd.

“Het gaat me om de inhoud, om de argumentatie en de boodschap.“

Niet om de feiten of de waarheid.

“Als iemand zegt dat-ie Nizar Mourabit heet en politicologie heeft gestudeerd aan de UvA, zet ik dat als korte biografie onder zijn stuk.“

Waarom?

“En als hij later iemand anders blijkt te zijn, neem ik hém dat kwalijk en niet mezelf.“

En als hij zegt dat hij zijn stukken bij elkaar gelogen heeft, zegt Peter ‘het is waar omdat het waar moet zijn’ Breedveld dat ze desondanks gedegen, goed onderbouwd en wat niet al zijn, omdat het gaat “om de inhoud, om de argumentatie en de boodschap”. Oftewel: wie op Frontaal Naakt iemand wil belasteren heeft Peter ‘feiten zijn onbelangrijk’ Breedveld’s zegen.

“Wat Boers bedoeling betreft, dat hij wilde ervaren hoe het is om Marokkaan in Nederland te zijn, ik vind dat Smouter dat nogal kritiekloos neerpent.“

O, nou moet Smouter ineens wel dingen gaan controleren, terwijl Peter ‘neen, dat hoef ik niet’ Breedveld gewoon alles voor zoete koek mag slikken? Is dat niet een beetje meten met twee maten?

“Ik wil wel eens ervaren hoe het is om Japanner te zijn, maar iets zegt me dat zulks niet gaat lukken als ik een Japans pseudoniem neem, een foto van Ryuichi Sakamoto photoshop en in het Japans ga tweeten.“

Sterker nog: wij denken dat het Peter ‘ik een sneu buitenbeentje?’ Breedveld sinds zijn geboorte nog niet eens gelukt is om te ervaren hoe het is om Nederlander te zijn.

“O, en zonder ooit een Japanner te hebben gesproken.“

Ach, welja.

“Zou ik dat Smouter vertellen, dan zou hij me toch vierkant uitlachen?“

Waarom? Als die man dat gelooft, dan kan dat toch?

“Maar in Nederland is het niets uitzonderlijks om als blanke man te oreren hoe het is om Marokkaan te zijn zonder ooit een Marokkaan te hebben gesproken.“

Niets uitzonderlijks? Wij hebben dat maar een keer gehoord, en dat is van de volslagen idioot Nelle Boer. Noem het maar niet uitzonderlijk.

“Iesj koeltoer hier.“

Dus niet.

“Kijkt niemand van op.“

Volgens ons kijken de meeste mensen die ervan horen er juist enorm van op.

“Zijn conclusie dat het voor een Marokkaan makkelijker is om in de kranten te publiceren dan als blanke man, is even lachwekkend als zuur-reactionair.“

En dat zegt Peter ‘ik heb hem ook alleen maar een kans gegeven omdat ik dacht dat hij een Marokkaan was’ Breedveld.

“Toegegeven, als Nadia Ezzeroili een ‘blondine met een Fries schaatsblosje op de wangen’ was geweest en Nel de Boer had geheten , was ze vast niet weggekomen met de blakende nonsens waarmee ze thans het medialandschap verovert, maar vooralsnog zijn allochtone columnisten als zij excuusallochtonen, de uitzondering te midden van de blanke, neoconservatieve en voor de overgrote meerderheid mannelijke ZwartePiet-fans die de opiniepagina’s volkotsen met waarschuwingen voor het islamgevaar, oikofobie, moderne kunst en al te flamboyante homoseksuelen.“

Wij weten niet wie Nadia Ezzeroili is, maar wij nemen zomaar aan dat ze een succesvol columniste is en daarom gehaat wordt door Peter ‘geef mij die column, want ik ben de beste’ Breedveld en Hassnae ‘geef mij die column, want ik kan niet schrijven, maar ik ben wel allochtoon’ Bouazza, die gelukkig elkaar nog hebben, zodat er tenminste iemand bevestigt dat ze goed bezig zijn. Een ander zal het niet meer voor ze doen.

23-10-2014 0.53 | Door: Cpt. Iglo | Categorie: Film, Gekte en oplichterij, Godsdienstwaanzin, Kranten, Personen, Rechten, Webzijden