Blaffende koeien bijten niet (XXXII)

Wat voorafging: er ligt een oude vrouw in het ziekenhuis. Haar kleinzoon is middenin de nacht met een krat bier op zijn stuur op de fiets onderweg. In de gang van het ziekenhuis volgt een cameraploeg een fotograaf. Wat gaat die man doen?

"Een exclusief plaatje van de baby, dat kan ik me nog wel voorstellen, en dan afdrukken op de voorpagina met als onderschrift 'Opa verstoot liefdesbaby 150-jarige Oma, wat doet de regering?' Of 'Baby al bijna wees', zoiets. Maar die baby ligt achter slot en grendel, en nog aan de andere kant van het gebouw ook, dus daar gaat hij niet heen." Inmiddels stonden ze aan het begin van de gang die naar de kamer van Oma Lefhebber leidde. "Zie je wel", zei Johan, "hij staat nu al aan haar deur te morrelen. En  hij heeft zijn staafflitser ook al uit zijn tas gehaald. Dat waren natuurlijk die klikken van daarnet."

"Vast wel", zei de cameraman. Zal ik mijn statiefje hier maar even opzetten? Dan zet ik er meteen een leuk lampje op, want volgens mij blijft hij niet lang binnen." "Ik hou er wel even een richtmicrofoontje bij", zei de geluidsman, voor de brekende botten. Dan hebben we straks een leuk itempje voor het ontbijtnieuws." Hendrik was ondertussen doorgelopen en had de deur van Oma's kamer bereikt. De fotograaf had inmiddels het slot weten te openen en was in het inwendige verdwenen. "Camera, geluid, actie", zei Johan. Hij was  nog maar net uitgesproken of de fotograaf kwam met een grote boog de kamer uit gevlogen om tegen de tegenoverliggende muur tot stilstand te komen. Hendrik kon maar net op tijd opzij springen.

"Gelukkig is het hier een ziekenhuis", zei Johan, "dus hij hoeft niet ver te lopen naar de eerste hulp. Weet je wat, we gaan hem even interviewen. Kom op jongens, dat zal hem leren." De fotograaf lag danig versuft tegen de muur onder de plek waar hij diezelfde muur geraakt had, en waar een grote bloedvlek het raakpunt markeerde. Hij hield een zakdoek tegen zijn neus gedrukt. "Wrpfrmp. SShrp vrkrgp", mompelde hij. "Hrg sbmb gbop beur". "Ik krijg alleen een gekke ruis", zei de geluidsman. "Zou die microfoon stuk zijn?" "Wrplf", zei de fotograaf en spuugde een paar tanden in zijn zakdoek. "Mblmpf vla epem." "En soep, alsmede een behoorlijk assortiment aan pappen. In ieder geval geen gerechten waar je op moet kauwen", zei Johan. "En vertel nu maar eens rustig in je eigen woorden wat er gebeurd is. Maar wel verstaanbaar graag, dus of je de dentalen en de labiodentalen zo veel mogelijk wilt weglaten. Dat praat wat makkelijker."



15-01-2006 18.34 | Door: Een Schrijver

Reacties

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.



Opinieleiders.nl © 1999 - 2021 Alle rechten voorbehouden
Contact   Valid XHTML 1.0 TransitionalValid CSS!KuijkStrip over de zinloosheid van webloggen, onder andere