Pijnlijke herinnering

Het Algemeen Dagblad heeft een prijsvraag uitgeschreven. Je moet een verhaal met je 'persoonlijke herinnering bij U2' opsturen of mailen. Het mag maximaal eenaviertje zijn en de winnaar wordt in 'een vliegtuig vol lezers, luisteraars en fans' naar een concert van de popgroep U2 gestuurd, in 'Miami USA'. Dat USA staat erachter opdat mensen niet denken dat ze naar 'Miami, Oost-Groningen' gevlogen gaan worden. Over de terugvlucht rept men met geen woord, dus het kan zijn dat je na twee nachten het hotel wordt uitgeschopt en naar huis moet liften.

Voor sommigen is de muziek van U2 een doffe dreun en dito ellende, anderen horen wel degelijk verschil tussen nummers die bestaan uit steeds dezelfde noten en akkoorden in dezelfde volgorde met dezelfde uithalen, en vinden ze mooi. Er zijn ook mensen die twee exact dezelfde middeleeuwse ikonen van elkaar kunnen onderscheiden. Dit is overigens iets anders dan het verschil zien tussen een door Carl Barks getekende Donald Duck en een exemplaar van Don Rosa of Jack Bradbury, want dat kan iedereen.

Echt interessante herinneringen verkoop je niet voor een heenenweertje naar Miami en twee concertkaartjes. Mensen die zich iets interessants denken te herinneren over interessante mensen, schrijven die dingen op in een boek, dat vervolgens op de markt geslingerd wordt als 'niet geautoriseerde biografie'. Echte fans houden zich echter niet bezig met dat soort vuilspuiterij. De prijsvraag zal dus wel gewonnen worden door iemand op wie deze brave ouwelullenband, en met name zanger Mono (Bonzo?) een verpletterende indruk maakte toen zij (de winnares, niet de band) zeventien was.

31-12-2004 01.35 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.