Blaffende koeien bijten niet (42)

Wat voorafging: er lag een oude vrouw in het ziekenhuis. Haar kleinzoon is wakker geworden in een weiland en de oude vrouw heeft het ziekenhuis per wasmand verlaten. Haar lijfwacht heeft de journalisten afgeschud door in de tram te stappen.

Jan was eindelijk thuisgekomen. Hij zette zijn tweederde fiets in de schuur en op slot en ging naar binnen. De klok in de woonkamer gaf aan dat het negen uur was. "Zo, rothond", zei hij tegen Bello. "De baas is er weer. Wat zeg je daarvan." "Woef", antwoordde Bello. "Laten we  eerst een kijken wat er bij de post zit. O ja, die zooi van gisteren ligt er ook nog. De rekeningen slaan we lekker over. Wat hebben we dan nog. De tandarts. 'Het is weer tijd voor uw halfjaarlijkse controle.' Fijns. Wat moet ik nou weer controleren dan? Hahaha. Hup, in het archief. En nu gaan we iets nuttigs doen, want jij moet eten en ik moet koffie. Ga je mee?"

Ze gingen samen naar de keuken, waar Jan de hond voerde en koffie zette. "En dan nu: de krant van gisteren. Goed zo, ik zie dat je hem al op de goeie stapel had gelegd. Brave hond. Hier, zie je dat . Onze Oma staat op de voorpagina, met onze nieuwe oom. Is dat niet geinig? Nou, ik vind van wel. Hoewel ik het best onzin vind dat ze op haar leeftijd nog een kind krijgt, maar aan de andere kant, het had erger gekund. Ze had ook een vijfling kunnen krijgen. Of een achtling, ze kunnen zo veel tegenwoordig. Te veel. Waar heb dat allemaal in vredesnaam voor nodig. O, kijk, ze hebben er ook een commentaar aan gewijd. Dan zullen ze er wel tegen zijn. Dat lezen we dus maar niet. Hier, gooi maar bij het oud papier." Hij gaf de krant aan de hond, die ermee naar de gang liep, waar hij hem in een grote doos liet vallen.

"Toch wel handig, zo'n slimme hond", zei Jan. "En dan ga ik nu een uiltje knappen, want ik voel mij bepaaldelijk niet citroentjesfris." Voor hij echter zijn voornemen kon uitvoeren, ging de telefoon. "He", zei Jan, "de telefoon. "Wie zou dat nou weer zijn op dit onchristelijke uur." "Woef", zei Bello.
"Zeg jij wel eens iets anders dan woef?"
"Woef".
"Zoiets vermoedde ik al. Ik zou jou toch eens op cursus moeten doen bij een logopediste, om  je van dat spraakgebrek af te helpen. En hou op met rinkelen. O, sorry." En hij nam de telefoon op.



26-03-2006 20.43 | Door: Een Schrijver

Reacties

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.



Opinieleiders.nl © 1999 - 2021 Alle rechten voorbehouden
Contact   Valid XHTML 1.0 TransitionalValid CSS!KuijkStrip over de zinloosheid van webloggen, onder andere