Blaffende koeien bijten niet (45)

"O, maar wacht, dat heeft hij niet zelf gedaan, uiteindelijk indirect heeft opa dat gedaan, want het was zijn zaad, en die huisarts heeft mij met mijn emmertje diepgevroren sperma doorgestuurd naar de specialist. Die vond het wel een uitdaging zei hij, want zijn experimenten met het klonen van mensen waren allemaal niet zo erg gelukt en nu verveelde hij zich een beetje." "Ach zo", zei de broeder, "een geval van kunstmatige inseminatie dus. Wat kost dat nou nog?" "Dat loopt best in de papieren", antwoordde oma, "hoewel je korting krijgt als je behalve je eigen eitje en je eigen zaad ook je eigen reageerbuis meebrengt. En omdat dit een typisch gevalletje van zwart bijbeunen was, hoefde ik natuurlijk ook geen BTW en vermakelijkheidsbelasting te betalen, maar dat spreekt vanzelf."

De ambulance reed nog steeds met hoge snelheid en gierende sirene door de stad. Auto's stoven naar links en rechts uiteen om het ziekentransport de ruimte te geven. Uiteindelijk stopte de ziekenauto voor een apotheek en oma stapte uit. Zij liep de apotheek binnen, groette de aanwezigen, liep langs de toonbank en verdween door de achterdeur. Achter het pand klom zij over de schutting die de tuin scheidde van die van de achterburen. Plotseling stond zij tot haar middel in het onkruid. "Shit", sprak zij, "op brandnetels had ik even niet gerekend. Kunnen die lui hun tuinen niet wat beter onderhouden? Dit is toch geen manier om iemand te ontvangen? Au." Ondertussen verdween de ambulance met gierende sirene in de verte.

"Goed zo", mompelde de bejaarde. "Dan nu deel twee van het plan. Iedereen kent mij thans van de buis en gezicht, dus lijkt het mij beter dat ik de grote verdwijntruc toepas. Ha, alsof ik dat niet van tevoren voorzien had. Wat is het toch fijn om slim te zijn." Uit haar tas haalde zij een lang zwart gewaad te voorschijn en even later verliet zij op fundamentalistische wijze gesluierd en wel de tuin. Aan de overkant van de straat was een bushalte. Ze stak de straat over en ging bij de halte staan. Ze hoefde niet lang te wachten tot de bus arriveerde. "Tot zo ver klopt het precies", mompelde ze en tegen de chauffeur zei ze: "Mooi op tijd". De deuren gingen met een sissend geluid dicht en de bus zette zich in beweging.

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.