Wonderen bestaan

Sommige programmaïdeeën zijn bij het verzinnen al over de uiterste verkoopdatum heen, maar blijken dan toch kijkers te trekken. Als men van een dergelijk ideetje dat in het gunstigste gevalgoed zou zijn voor een programma van een half uur een hele serie gaat maken en daar een jaar later een vervolg op maakt, mag dat verbazingwekkend heten en sommigen zouden het zelfs een wonder noemen. De makers van 'Wonderen bestaan' bijvoorbeeld.

Het programma is dit jaar per aflevering een stuk korter dan vorig seizoen en die afleveringen bestaan ook nog voor de helft uit de oproepen van de presentatrice om toch vooral wonderen te blijven insturen. Ze zijn duidelijk door de wonderen heen. Daar men, om het programma te vullen, iedere toevalstreffer en iedere toevalsmisser tot de categorie wonderen rekent, is die schaarste merkwaardig. Inmiddels is men ertoe overgegaan om het bijvoorbeeld een wonder te noemen dat iemand die niet in een schuilkelder zat toen er een bom op viel daarbij niet om het leven is gekomen. ("Dus u was daar niet?" "Neen." "En u heeft het overleefd?" "Ja. Het is voorwaar een wonder. Ik ga er een boek over schrijven.")

Als je zo veel zendtijd teveel hebt, ga je gekke dingen doen. De KRO is beslist niet de enige afdeling van de staatsomroep waar ze van gekkigheid niet meer weten, hoe de kijker weg te jagen en je zou derhalve verwachten dat de plannen om de hele boel op te heffen nu eindelijk eens hun beslag zouden krijgen, maar neen. Aangezien er honderdvijftig tweedekamerleden zijn, waarvan een behoorlijk deel na de komende verkiezingen uitgerangeerd is, zal het wel iets te maken hebben met baantjesjagerij. Tenzij de dames en heren echt denken dat de staatsomroep een functie heeft, maar dat mag dan met recht een wonder heten.

20-04-2006 09.35 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.