Blaffende koeien bijten niet (63)

Wat voorafging: een oude vrouw en haar lijfwacht zijn uit het ziekenhuis ontsnapt. Ze zijn even thuis geweest en inmiddels zitten ze op een vliegveld koffie te drinken.

"Iemand nog koffie?", vroeg Bert. "Graag", zei Bart. "Welja", zei Jan, "als je het tenminste in een kopje wilt doen, dat drink wat makkelijker. En met een scheut genever erin drinkt het drinkt het nog makkelijker. Of nog beter, laat de koffie maar weg, en vul mijn kopje geheel met genever." "Een fijn plan", zie Oma, "voor mij hetzelfde." "Nou", zei Gerald, "dat sla ik niet af." "Goh", zie Bert, "ik had niet verwacht dat u genever zou drinken uit koffiekopjes." "Oh neen", vroeg Jan, "wat dan?" "Koffie", antwoordde Bert. "Jij kent je klassiekers niet", zei Jan. "Zeg Bert", zei Bart, "laat die koffie maar zitten. De klant is koning, per slot van rekening."

Bert liep naar de koelkast en haalde er een fles jenever uit. "Nou", zei hij, "laat ik dan niet lullig doen. Ik neem er ook een." "Of meer", zie Oma. "Neen", zei Bert, "eerst één. Ik begin nooit met meer dan één." Hij schonk de kopjes vol. Zij proostten. Zij dronken. Hij schonk de kopjes andermaal vol. Zij proostten weer. Zij dronken weer. "Gelooft u in God?", vroeg Bart aan Oma. "Niet echt, geloof ik", zei Oma. "Ik weet het niet. Dat maakt mij tot een agnosticus, want die weten het ook niet. Dacht ik. Maar ik ga wel elke zondag naar de kerk, als het zo uitkomt. Ik heb ook vernomen dat het kerkbestuur zich al rijk rekent, want die lui denken dat ze mijn geld erven. Nou, mooi niet. Ten eerste ben ik van plan mijn geld op te maken voor ik dood ben, en ten tweede hadden ze het anders ook niet gekregen. Maar je moet nu eenmaal op de hoogte blijven van wat er leeft bij de vijand. Daarom lees ik ook de Telegraaf. Schenk nog eens in." Bert opende een nieuwe fles en deed wat hem gevraag werd.

"Broeva, haro", zei Jan. "Kijk eens wie we daar hebben: mijnheer Guinness." Er kwam een bakfiets het terrein opgereden. De bakfiets was geheel gevuld met kratten en op de zijkant stond met grote letters: "Met Guinness Naar Nieuwe Records." "Verdomd", zei Oma, "en ik maakte maar een grapje." "Goeiemorgen mijnheer Guinness", zei Oma. "Dat valt wel mee", zei mijnheer Guinness, "mijn naam is Montillado, Arie Montillado, mijnheer Guinness kon zelf niet komen, want die moest met een groepje blonde stoten op zijn jacht in de zon liggen, zodoende." "Toch niet in St. Tropez hè?", vroeg Oma, "dat vind ik zo banaal.



29-04-2006 19.30 | Door: Een Schrijver

Reacties

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.



Opinieleiders.nl © 1999 - 2021 Alle rechten voorbehouden
Contact   Valid XHTML 1.0 TransitionalValid CSS!KuijkStrip over de zinloosheid van webloggen, onder andere