Blaffende koeien bijten niet (65)

"De parachutes gaan niet open", zei Arie.
"Ze doen eerst een stukje vrije val", zei Gerald, "dat hoort zo, want het staat leuker, en je voorkomt zo dat je parachute verward raakt in de propellor en op die manier wordt vernield, wat zonde zou zijn."
"Maak mij wat wijs", zei Arie, "een parachute heeft geeneens een propellor."
Inmiddels was een van de parachutes opengegaan.
"Hoe lang duurt zo'n vrije val?", vroeg Arie.
"Nou", zei Gerald, "in het uiterste geval tot je de grond raakt."
"Nou", zei Arie, "dan konden we hier best eens te maken hebben met een uiterste geval."
"Shit", zei Gerald.
"Moeten ze niet aan een touwtje trekken of zo?", vroeg Arie.
"Volgens mij wel. Ik denk ook dat ze dat wel gedaan hebben."
"Het zou wel handig zijn als ze een reserveparachute bij zich hadden ook, voor het geval de eerste niet opengaat."
"Die horen ze ook bij zich te hebben. En ze mogen dan strontlazerus zijn, als je de grond zo snel op je af ziet komen, ben je altijd nog wel nuchter genoeg om aan touwtjes te trekken. Zoiets vergeet je niet. Het touwtje zal wel geknapt zijn. Zie jij ze nog?"
"Ze zijn achter die bomenrij verdwenen, in neerwaartse richting."
"Hm. Dan moesten we maar eens gaan kijken hoe ze er bijliggen. Dat kon weleens niet zo'n prettig gezicht worden. Bah. Maar goed. Stap maar in."

Gerald en Arie stapten in de jeep en reden naar de plaats des onheils. "Het zou een wonder zijn als ze het overleefd hebben", zei Gerald. "Je zal wel gelijk hebben", zei Arie. "Ik heb er geen verstand van."

Toen ze bij de plek des onheils aankwamen, zagen ze nog juist Oma en Bart opstaan en het stof van hun kleren kloppen. Terwijl ze daarmee bezig waren, kwamen Jan en Bert ook beneden, zodat het hele gezelschap weer compleet was. "Potverdrie", zei Arie, "Dat is nog een record erbij. Dan moet ik even de brouwerij bellen, dat we kratten tekortkomen. Dat gaat namelijk per record. Hoe is het mogelijk?" "Geen idee", zei Gerald, "het is een wonder." "Dag jongens", zei Oma, "wat leuk dat jullie er al zijn. Jullie waren zeker bang dat wij doodgevallen waren." "Ja", zei Gerald. "Nou, anders wij wel", zei Oma, "nou ja, hij had niet zo veel te vrezen, want ik heb zijn val gebroken, maar ik had het wel even benauwd. Gelukkig is het goed afgelopen. En nu aan het bier."

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.