Weg met de scheids

Als men u zou vragen of u beschikbaar bent om zich op een ochtend of middag in het weekend gedurende twee keer drie kwartier verrot te laten schelden, met een kwartiertje rust,waarin u met een beetje pech uw kleedhokje moet barricaderen om in alle rust uw kopje thee te kunnen drinken, zou u vermoedelijk neen zeggen. Als men u dan bovendien zou vertellen dat u voor of na afloop van het gebeuren met grote waarschijnlijkheid een aantal klappen zou krijgen, deed u het natuurlijk al helemaal niet meer, want dan zou u wel volslagen geschift zijn en dat zou men u dan ook tijdens die negentig minuten met enige regelmaat mededelen.

Iemand die zoiets wel doet, heet een voetbalscheidsrechter. In het amateurvoetbal bestaan ze al bijna niet meer en dat vinden sommige mensen een enorm probleem. Ten onrechte. Wie zag wat er gebeurde toen de scheidsrechter tijdens de finale van de Champions League Jens Lehmann, de keeper van Arsenal, uit het veld stuurde, begrijpt misschien waarom we de scheids best hadden kunnen missen, maar ik leg het toch even uit. De scheidsrechter had de voordeelregel kunnen laten gelden en dan had Barcelona met 1-0 voorgestaan. De spelers van Barcelona gaven daar de voorkeur aan en de spelers van Arsenal leken er zeker niet a priori tegen. Als de fluitist er niet gestaan had, hadden de heren het onderling zonder wanklank geregeld.

Voetballers weten feilloos wanneer andere voetballers wel of niet echt geraakt zijn en of het een ingooi, een corner of een achterbal is. De heren scheidsrechters zitten er wat dat betreft regelmatig naast. Er is dus geen enkele reden om zo’n man op het veld toe te laten, vooral omdat hij in het gunstigste geval alleen maar een beetje in de weg loopt.

17-05-2006 23.34 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.