Allemaal spieren

Vrouwen schijnen niet dik te willen wezen, maar allemaal te denken dat ze het zijn. Mannen die thuis een vrouw hebben, worden dan ook meer dan eens geconfronteerd met oninteressante vragenomtrent interessante rondingen. "Heb ik een dikke kont?", "zijn mijn tieten te groot?" en "kan ik hierin met goed fatsoen over straat of kun je zien dat ik honderd kilo overgewicht heb?" zijn aan de orde van de dag. De personenweegschalenindustrie beleeft gouden tijden.

Er zijn zelfs vrouwen die onmiddellijk na iedere maaltijd op de weegschaal gaan staan om te kijken hoeveel ze zijn aangekomen. Het is werkelijk heel vreselijk, te meer daar normale mannen helemaal niet van die vreselijk magere vrouwen willen. Maar ja, vertel dat die vrouwen maar. Die halen hun ideaalbeeld voor een groot deel uit de media, en denken dat ze er goed aan doen te proberen zo veel mogelijk te lijken op een ondervoede dertienjarige met een navelpiercing en een truitje dat ophoudt onder de oksels. Dankzij dit modebeeld zie je op straat nogal veel dames die er uitzien als een biljartkeu op dieet, waardoor het sexueel beladen woord "stoot" toch in enen een heel andere inhoud krijgt.

Speciaal voor dikke vrouwen is er nu het blad [d]Ik. De hoofdredactrice heeft twee jaar geleden een vermageringsoperatie op zichzelf laten plegen, schijnt, maar toch wil het blad "een vernieuwende en constructieve kijk op dik zijn en dikke mensen" bieden. Dikte wegopereren lijkt mij eerlijk gezegd vooral destructief. Het is mogelijk dat iedere vrouw die zichzelf te dik vindt het blad gaat kopen, waardoor het onmiddellijk het best verkochte blad van Nederland wordt, maar het is waarschijnlijker dat zelfs vrouwen van tweehonderd kilo er met een grote boog omheen strompelen. Denken dat je dik bent is een ding, het toegeven is iets anders.

12-06-2006 15.00 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.