Het vingertje van Vargas Llosa

Foto: Stommeling Jones op weg naar nieuwe onthullingen, al dan niet besmeurd met spaghetti bolognese

In Nederlandse journalistiek uitsluitend gericht op sensatie hebben wij al eens gewezen op de merkwaardige gewoonte van ons redactielid Stommeling Jones om de Nederlandse prullenbakken af te schuimen. Zo af en toe levert dat afwijkende gedrag echter iets nuttigs op, zo ook nu. De vorige keer kwam hij terug met een paar vieze velletjes die behalve een hoeveelheid onwelriekende poep waar de honden geen brood van lusten ook een aantal correcte observaties bevatten. Ditmaal is het nog beter. Het stuk dat hij meebracht, had volgens ons zo als opiniestuk of op zijn minst ingezonden brief in de NRC gepast en er zaten alleen wat sliertjes spaghetti, stukjes gehakt en tomatensaus op. Afijn: hier komt het. Speciaal voor alle fans van Vargas Llosa en Hirsi Ali, wat er gelukkig steeds minder worden.

HET VINGERTJE VAN VARGAS LLOSA

Op dinsdag 6 juni plaatste NRC/Handelsblad een stuk van Mario Vargas Llosa over de kwestie Hirsi Ali. Vargas Llosa beticht Nederland daarin van morele bekrompenheid, huichelachtigheid en lafheid. Jammer, Vargas Llosa laat zien weinig te begrijpen van wat er precies aan de hand is.

Hij baseert zich uitsluitend op hysterische, oppervlakkige beeldvorming van buitenaf. Zo betoogt Vargas Llosa dat het ontnemen van Hirsi Ali's Nederlanderschap door minister Verdonk een knieval van de regering zou zijn voor de chantage van fanatieke terroristen. Hirsi Ali is geofferd, zegt de Peruviaan pathetisch in zijn schrijfsel, dat eerder al uitgebreid in een Spaanse krant verscheen.

Nu valt er heel wat op het optreden van regering en politiek in deze kwestie aan te merken, maar het was géén knieval voor het terrorisme. De politiek viel gewoon in de eigen kuil die men voor al die naamloze, uitgeprocedeerde asielzoekers had gegraven. De koppeling die Vargas Llosa met het terrorisme maakt, slaat dus als een tang op een varken. Kennelijk denkt hij net als veel andere buitenlandse commentatoren dat de Nederlanders Hirsi Ali collectief met de hooivork in de hand hebben weggejaagd, of zelfs dat ze officieel verbannen zou zijn.

Nee, feit is dat Hirsi Ali er zélf voor koos het kamerlidmaatschap te verruilen voor een baan bij het AEI in Washington. Ze merkte dat haar grijsgedraaide boodschap hier geen weerklank meer vond, ondanks alle krantenpagina's die haar keer op keer ter beschikking werden gesteld om die boodschap uit te dragen.

Gek is dat, Vargas Llosa maakt net als vele anderen óók al melding van het aantrekkelijke uiterlijk van Hirsi Ali. Wat doet dat er eigenlijk toe? Als Ayaan lelijk als de nacht was geweest, was haar boodschap dan soms minder waard geweest? Had ze dan misschien niet al die aandacht gekregen die ze nu krijgt? Vargas Llosa geeft verder de Haagse buren van Hirsi Ali en de rechter die zich over hun zaak boog, nog een laagbijdegrondse veeg uit de pan. Weerzinwekkend en wreed, zo noemt hij hun optreden. De feiten: de buren maakten gewoon gebruik van de mogelijkheden van de democratische rechtsstaat, waarvan wij allen vinden dat iedereen die moet onderschrijven. De rechter oordeelde in hoger beroep dat de Staat der Nederlanden onrechtmatig handelde bij het huisvesten van Hirsi Ali. Niet de buren, maar de falende overheid moet hier dus de zwarte piet toegeschoven krijgen. Iedereen gunt Hirsi Ali overigens een prettige woning, óók haar Haagse buren, maar haar huisvesting moet dan wel zorgvuldig geregeld zijn. Zo simpel is het.

Maar ja, Vargas Llosa heeft slechts de klepel horen luiden. Als je ergens in Peru, een halve wereldbol verderop, commentaar levert op een zaak waarvan je de details en nuances niet kent, ga je al snel over de schreef. Vargas Llosa doet eigenlijk precies hetzelfde als waar Nederland in het verleden zo enorm sterk in was: het vingertje opheffen terwijl je de gecompliceerde realiteit ter plekke niet kent.

01-07-2006 16.20 | Door: Cpt. Iglo

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.