Norbert Pek zeer halsstarrig

Norbert Pek blijft weigeren mijn vragen te beantwoorden. Dat is jammer, maar het is zijn goed recht. Het heeft op dit moment volgens mij dan ook geen zin hem nog nieuwe vragen te stellen, hoewel er wel een paar bijgekomen zijn. Elders heeft de heer Pek duidelijk gemaakt hoe hij mij ziet en dat zou kunnen verklaren waarom hij denkt geen antwoord te hoeven geven. Gezien het feit dat alles wat op internet staat daar in principe zou kunnen blijven staan zolang het internet bestaat, maar even zo vrolijk van de ene op de andere dag verdwenen kan zijn, zal ik hier vandaag de relevante passages uit die discussie citeren, zodat u niet hoeft door te klikken op een dode link.

Bij het stukje HOe geniaal is het debuut van Hein O))) ? sprak een reagent de heer Pek gekscherenderwijs aan op zijn stukje in de Nieuwe Revu (zie 'Nieuwe Revu belastert journalist'). De reagent zei:

"En ondertussen in de Revu andere journalisten ervan betichten dat ze dingen uit hun duim zuigen ;-)"

Hierop reageerde Norbert Pek met de mededeling:

"in de Revu andere journalisten ervan betichten dat ze dingen uit hun duim zuigen

Vervolgens overgenomen in Volkskrant, NRC, Geenstijl, Spits, Metro en 't schijnt op de radio te zijn geweest. In de Spits neemt hij z'n defensieve houding weer in: "Een ranzig sensatieverhaaltje, die journalist wilde bloed zien."

Voorbeeldje van zijn schrijfkunst.

[...]"

Vervolgens gaf hij hetzelfde voorbeeld dat hij mij toegestuurd heeft en dat, daar het geen overtuigend voorbeeld is, voor mij aanleiding was om hem om meer bewijs te vragen (zie Norbert Pek overtuigt ons nog niet). Ook een van de reagenten wees hem erop dat de overeenkomsten geen bewijs vormden, waarop zich een korte discussie over dit ene voorbeeld ontspon. Een ander voorbeeld gaf de heer Pek niet. Iemand met gevoel voor humor opperde:

"[...] Als ik beroemd genoeg was om een dag lang geïnterviewd te worden in een of ander veel te duur hotel zou ik elke journalist een half uurtje geven en daarbij niet alleen het hele verhaal iedere keer letterlijk vertellen (ongeacht de gestelde vragen) maar ook allerlei voorvallen ensceneren die op specifieke momenten tijdens het interview plaatsvinden (het laten vallen van servies of het morsen van koffie of iets meer uitzinnigs). Het resultaat *moet* dan wel zijn dat al die journalisten vrijwel exact hetzelfde verhaal publiceren en elkaar daarna boos van plagiaat gaan beschuldigen."

Verder vroeg een reagent de heer Pek of de heer Pek degene was die de VPROgidsredactie erop had gewezen dat er iets mis was met het Scottwalkerverhaal. Daar gaf de heer Pek geen antwoord op.
Toen Cpt. Iglo zich ermee ging bemoeien (zie 'Discussiëren over Norbert Pek'), ging het mis. In eerste instantie richtten de verschillende reagenten zich keurig op de inhoud en probeerden ze te laten zien dat het stukje 'Nieuwe Revu belastert journalist' niet deugde, zoals hun goed recht is. Men was er al gauw achter dat ik "onze losse onderzoeksjournalist" was en vervolgens ontspon zich een saaie discussie over de werkwijze en het niveau van opinieleiders.nl ("gaap, dit is echt een hele saaie discussie.", aldus een van de reagenten). Heel legitiem en tot zo ver was er dan ook nog niets aan de hand.

Norbert Pek ging echter over de schreef toen hij mijn huisadres publiceerde. Hij deed dat in het volgende berichtje:

"Hij blijft maar bezig. Na een paar mailtjes van Kuijk maakte ik een profielschets van hem (gestoord), zocht even op tegen welk huis ik aan moest pissen [...] en heb 'm vervolgens in 't spamfilter gekieperd."

Daardoor zag ik mij genoodzaakt contact op te nemen met de redactie van de Nieuwe Revu, met de vraag of men hem wilde vragen om dat adres te verwijderen. Daar maakte de heer Pek vervolgens van:

"[...] Meneer Kuijk hing helemaal zelf jammerend aan de lijn."

Nou ja, hij was in ieder geval nog zo beleefd om "meneer" te zeggen, denk ik dan maar. Verderop riep hij uit:

"Kuijk! Vind je het niet ironisch dan? Je besluit zonder m'n Revu-stuk te hebben gelezen dat je alles over me gaat uitzoeken, je bezoekt m'n Subs-forum, je mailt de Revu-hoofdredacteur en vandaag hing je aan de lijn. Mocht je het nog niet weten, dan bij deze: je bent nogal ziek.

Nu verdiepen mensen zich in jou. "Wie denkt Arnold Kuijk wel dat hij is" zouden we bij de Revu zeggen. En dan is het opeens niet goed. Wil de drs opeens aangifte gaan doen. Stel nou dat iemand zich voorneemt een stuk over Arnold Kuijk te gaan schrijven, dan is het toch interessant om de buurtbewoners - mochten ze Nederlands spreken - het 1 en ander over de heer Kuijk te vragen.

[...] Het lijkt me op z'n plaats dat je [...] ophoudt [...] mij te stalken met je mails."

Wat? Nu al geen meneer meer? Dat was snel. In mijn eerste mail aan de redactie van de Nieuwe Revu had ik inderdaad gezegd dat ik het stukje niet gelezen had en tevens had ik er daarom bijgezegd dat ik de mogelijkheid open hield dat het geen "vuige laster" was. Had de heer Pek vervolgens mijn vragen adequaat beantwoord, dan was ik waarschijnlijk tevreden geweest, had ik er misschien een stukje aan gewijd, maar misschien ook niet en had ik kunnen overgaan tot de orde van de dag. In geen enkel stadium heb ik besloten "alles over [Norbert Pek] te gaan uitzoeken". Ik zie niet wat er verkeerd is aan het bezoeken van een internetforum. Ik heb inderdaad genoemde hoofdredacteur een mailtje gestuurd met een paar vragen, aangezien ik nog steeds wil weten of er bewijs is voor de in het Revustukje gedane uitspraken. Waarom ik gedwongen was de redactie van het blad te bellen, heb ik hierboven beschreven.

Mocht de Nieuwe Revu een stuk willen wijden aan de vraag "Wie denkt Arnold Kuijk wel dat hij is?", dan kan men mij gewoon bellen. Waarom de heer Pek meent een sneer te moeten uitdelen aan mijn buren ("mochten ze Nederlands spreken") ontgaat mij. Wat de heer Pek ontgaan is, is dat ik slechts bezwaar maakte tegen de publicatie van mijn huisadres. Dat de heer Pek zich gestalkt kon voelen, was mij dan weer ontgaan, daar ik slechts geprobeerd heb antwoord te krijgen op vragen die ook ieder ander zich bij het Nieuwerevustukje van de heer Pek had kunnen en moeten stellen.

De heer Pek kwam vervolgens nog met:

"Het is dat ik er vanuit ga dat je werkloos bent, anders had ik morgen je baas gebeld. Nu is de kans groot dat ik dan je moeder aan de lijn krijg. Even uitzoeken maar."

Of hij niet heeft kunnen vinden wat hij zocht, ik weet het niet, maar hij heeft in ieder geval nog niet gebeld en dat terwijl hij weet, of zou kunnen vermoeden, dat ik hem erg graag wil spreken.

Om iedere schijn van stalking te vermijden, heb ik maar niet geprobeerd de heer Pek van het bestaan van onderhavig stukje op de hoogte te stellen.

Wordt vervolgd.

03-08-2006 10.51 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.