Dat zouden meer mensen moeten doen

Toevalligerenzappenderwijs kwam ik gisteravond terecht in de voetbalwedstrijd tussen NEC en een andere ploeg. Welke andere ploeg het was is mij even ontgaan. Het enige wat zeker is, is dat het nietNAC was, want NEC-NAC onthoud je nu eenmaal altijd wel. Wie het was doet er ook niet toe, want het gaat mij nu om Mario Been, de trainer van NEC. Het kan geen pretje zijn om als hoofdtrainer bij een eredivisieploeg de eerste wedstrijden te verliezen en je zou dus kunnen verwachten dat de hoofdtrainer van NEC, die dat wel gepresteerd heeft, nu onder de loden last der nederlagen gebukt zou gaan en met de pest in zijn donder alsmede de zenuwen in zijn lijf op de bank zou zitten.

Voorzover de heer Been aan genoemde verschijnselen leed, was hem dat niet aan te zien. Op het moment dat zijn hoofd beeldvullend de huiskamer werd ingestuurd, keek hij even opzij en knipoogde hij schalks in de camera. Dat hij daarbij regel één voor de figurant ("Nooit in de camera kijken") overtrad, sprak vanzelf, daar hij immers als hoofdtrainer van een der deelnemende ploegen zelf een der hoofdpersonen van het gebeuren was.

Ooit was Mario Been een zeer getalenteerd voetballer, die misschien niet alles uit zijn carrière heeft gehaald wat er in zat. Nu is hij trainer van een ploeg die soms een paar jaar achter elkaar in de eredivisie speelt, vervolgens een tijdje in de eerste divisie en dan weer terugkomt. Soms speelt NEC zelfs een poosje in de subtop van de eredivisie, waarna ze in Nijmegen onmiddellijk beginnen te denken dat ze "dit seizoen van Vitesse gaan winnen". Met zijn knipoog leek Mario Been te willen aanduiden dat het allemaal maar een spelletje is, zelfs als je geen enkele wedstrijd wint.

25-09-2006 22.30 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.