Veel minder beroemd

Ooit was ik aanwezig bij roeiwedstrijden op de Bosbaan. In een pauze, of terwijl er een nummer aan de gang was waaraan geen bekenden van mij meededen, daar wil ik afwezen, stondik te praten met een paar leuke en derhalve interessante studentes, toen er een man op een racefiets langs kwam rijden. Voordat ik er erg in had, had ik hem begroet met een vriendelijk en alleszins gemeend "dag meneer Michels". Of hij iets terugzei, kan ik mij niet meer herinneren, en ik weet ook niet helemaal zeker of het een racefiets was.

Wel weet ik zeker dat hij, misschien enigszins verrast, doch zeker alleszins vriendelijk, glimlachend omkeek en zijn weg vervolgde. Pas toen hij al voorbij was, besefte ik dat ik zojuist een bekende, zeg maar gerust een beroemde, Nederlander begroet had alsof hij dat logisch moest vinden. Nu was hij dat soort gedrag als levende legende waarschijnlijk wel gewend, dus het is niet te vergelijken met de keer dat ik een aantal wethouders van Utrecht op een nieuwjaarsbijeenkomst aan mijn vrouw heb voorgesteld, alsof ze haar moesten kennen, terwijl ze er geen flauw idee van hadden wie ik was. Spekman met zijn slobbertruien hebben we toen trouwens overgeslagen, want die was niet serieus te nemen. Hij schijnt later nog iets in de politiek te zijn gaan doen, maar dat is een heel ander verhaal.

Hoe kom ik hier zo op? Welnu, ik liep vanmiddag rond half vijf op de Oude Gracht, toen ik daar iemand zag lopen waarvan ik dacht "verrek, die ken ik, maar wie is dat ook al weer?" Ik moest even nadenken, en toen besefte ik dat het Wesley Sneijder was. Die ken ik verder niet en ik heb er ook niets mee, dus ik heb hem ongegroet voorbij laten gaan.

30-03-2007 23.42 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.