Creatief met creperen

Wie ondraaglijk lijdt, komt soms op de gedachte dat hij wel van dat ondraaglijke lijden af zou willen en dat zulks zou kunnen met behulp van dedood, die immers alles beëindigt, dus ook het lijden, draaglijk of niet. Mensen die nog niet ondraaglijk lijden, maar bang zijn dat ze dat binnen afzienbare tijd wel zullen gaan doen, hebben niet altijd zin om het lijden af te wachten en zoeken ook mogelijkheden om eerder te overlijden. ("Zou het daarom overlijden heten? Omdat je als het ware over het lijden heen in het niets verdwijnt? Of omdat het lijden over is? In dat geval hadden ze het beter lijdenover kunnenen noemen. Of lijdenoveren, maar dat wordt wel erg onbegrijpelijk." "Bemoei je d'r niet mee." "Sorry.")

In de artsenpraktijk is het al eeuwen goed gebruik dat artsen naar eigen eer en geweten op een bepaald moment al dan niet in overleg met de patiënt besluiten of die nog door moet, of dat hij weg mag. Als de arts het in overleg met de patiënt doet en hem netjes dood maakt, heet het euthanasie. Doet hij het zonder overleg, dan heet het moord, zelfs als hij het netjes doet, wat een contradictie is, daar moord sowieso niet netjes is.

Donderdag werd bekendgemaakt dat het aantal euthanasiegevallen sinds 2001 gedaald zou zijn, terwijl tegelijk werd medegedeeld dat het aantal gevallen van palliatieve sedatie gestegen was. De conclusie ligt voor de hand. Palliatieve sedatie, wat gewoon betekent dat de patiënt in slaapt gebracht wordt waarna men hem laat doodgaan, wordt gebruikt als alternatief voor euthanasie. Het wordt natuurlijk ontkend door de godsdienstwaanzinnige staatssecretaris van dienst, daar men officieel van de euthanasiewet zou afblijven, maar het kan niet lang duren voordat wij allen bij wet verplicht worden in onze kunstmatige slaap te sterven.

12-05-2007 22.30 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.