Dat was lachen

Bij de wedstrijd Zweden tegen IJsland kreeg een van de IJslandse verdedigers in het strafschopgebied de bal tegen zijn arm. De Zweden wilden graag een strafschop, maar de scheidsrechter gaf die niet. Hij ging kennelijk uit vanaangeschoten hands, zoals dat zo mooi heet en floot niet eens voor een vrije trap. De IJslandse verdediger had waarschijnlijk anders verwacht of meende een fluitsignaal te horen en speelde de bal in de richting van een Zweedse aanvaller, kan Rosenberg geweest zijn, die niet goed wist wat hij ermee aan moest, daar hij nog druk bezig was te reclameren omdat er niet gefloten was.

De Zweedse aanvaller speelde de bal in arren moede maar door in de richting van Allbäck, die in de buurt van de penaltystip stond. Aangezien er nog steeds niet gefloten was, schopte Allbäck de bal maar in het doel, omdat hij ook niet wist wat hij er anders mee zou moeten doen. Toen floot de scheidsrechter wel en stond het 5-0 (vijf-nul) voor Zweden.

Het was natuurlijk een stuk spectaculairder geweest als dit incident zich in de laatste minuut van een reuze spannende op een nul-nul afstevenende wedstrijd had afgespeeld, maar ook zo was het leuk genoeg om te zien. De impliciete, of misschien kun je in dit geval beter expliciete zeggen, bekentenis van de IJslandse verdediger was leuk. De verbazing en het onbegrip bij de Zweedse aanvallers was leuker en de achteloosheid waarmee Allbäck de bal eerst maar eens in het doel legde alvorens zich in een eventuele discussie te gaan mengen was het leukst. Toen de Zweden doorhadden dat het doelpunt telde, begonnen ze te juichen, waarmee de toestand genormaliseerd was. Later hoorde ik dat Finland-België in Helsinki drie minuten onderbroken is geweest omdat er een uil op de doellat was gaan zitten.

06-06-2007 23.34 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.