En dan gaat hij huilen

Mark Rutte draagt, in tegenstelling tot Wouter Bos, wel een stropdas. Veel helpt hem dit niet, daar hij door zijn hele voorkomen de indruk wekt zelf niet in staat te zijngenoemde stropdas te strikken. Aangezien hij overigens voor de Mrbeanaanpak van de te grote of te kleine, maar in ieder geval slechtzittende kleding gekozen heeft, met zijn altijd net te korte colbertmouwen, waaronder de net te lange mouwen van zijn overhemden olijk voorbij komen wapperen, valt het hem moeilijk serieus genomen te worden. Als men dan ook nog van je denkt dat je moeder je je stropdas omdoet, doet dat je lelijk de das om (dat ik daar dus een woordspeling mee maak. Hahahahahaha. Sorry).

Rita Verdonk gedraagt zich als een leerlinge in een schoolklas. Als een erg vervelende leerlinge, maar wel als een leerlinge die precies weet hoe ze de leraar bij voortduring het bloed onder de nagels vandaan kan treiteren door steeds na een waarschuwing even op te houden en daarna gewoon weer opnieuw te beginnen. Een leraar moet niet aan de gang blijven. Als hij een leerling of leerlinge een laatste waarschuwing geeft, moet dat ook echt een laatste waarschuwing zijn. Bij het type Verdonk ben je het best af als de eerste waarschuwing ook meteen de laatste is.

Het probleem van Mark Rutte is hiermee in een klap duidelijk. Hij is als een jonge onderwijzer die vers van de pabo erop gerekend had de kleuters van groep één en twee wel de baas te kunnen, maar tot zijn verbijstering meteen in het diepe gegooid is in de derde van het vmbo. De kans bestaat dat hij binnenkort zijn fractie om sympathie vraagt met de woorden: "Jullie vinden mij een lul hè?" Het volmondig geroepen "Ja!" zal hem zelfs nog verbazen.

11-06-2007 22.30 | Door: Arnold Kuijk

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.