Kots Op Nederland heeft een nieuw clublied
Je moet die analogieën gewoon niet te ver doorvoeren, dat blijkt maar weer eens. Maar goed. De beweging heeft na lang intern beraad en ruzie op straat (dat laatste werd veroorzaakt door een overdaad aan alcohol tijdens het interne beraad. De volgende keer laten we de buitendeur niet openstaan, maar dat is een heel ander verhaal) een clublied gekozen.
Als beweging die niet bij de waan van de dag leeft, kon de beweging zich veroorloven een klassieker van stal te halen en het is geworden: 'In Nederland ...'. Dit gedicht van J. Slauerhoff zegt het zoals het is. En gaat als volgt:
De beweging Kots Op Nederland is nog op zoek naar een melodie voor het clublied. Op dit moment gaat de voorkeur uit naar de wijs van 'Warszawa' (van David Bowie en Brian Eno).In Nederland ...
In Nederland wil ik niet leven,
Men moet er steeds zijn lusten reven,
Ter wille van de goede buren,
Die gretig door elk gaatje gluren.
'k Ga liever leven in de steppen,
Waar men geen last heeft van zijn naasten:
Om ‘t krijschen van mijn lust zal zich geen reiger reppen,
Geen vos zijn tred verhaasten.
In Nederland wil ik niet sterven,
En in de natte grond bederven
Waarop men nimmer heeft geleefd.
Dan blijf ik liever hunkrend zwerven
En kom terecht bij de nomaden.
Mijn landgenooten smaden mij: "Hij is mislukt."
Ja, dat ik hen niet meer kon schaden,
Heeft mij in vrijheid nog te vaak bedrukt.
In Nederland wil ik niet leven,
Men moet er altijd naar iets streven,
Om ‘t welzijn van zijn medemenschen denken.
In het geniep slechts mag men krenken,
Maar niet een facie ranslen dat het knalt,
Alleen omdat die trek mij niet bevalt.
Iemand mishandlen zonder reden
Getuigt van tuchtelooze zeden.
Ik wil niet in die smalle huizen wonen.
Die leelijkheid in steden en in dorpen
Bij duizendtallen heeft geworpen...
Daar loopen allen met een stijve boord
- Uit stijlgevoel niet, om te toonen
Dat men wel weet hoe het behoort -
Des Zondags om elkaar te groeten
De straten door in zwarte stoeten.
In Nederland wil ik niet blijven,
Ik zou dichtgroeien en verstijven.
Het gaat mij daar te kalm, te deftig,
Men spreekt er langzaam, wordt nooit heftig,
En danst nooit op het slappe koord.
Wel worden weerloozen gekweld,
Nooit wordt zoo'n plompe boerenkop gesneld,
En nooit, neen nooit gebeurt een mooie passiemoord
[NOOT VAN UW CAPTAIN:] Dat het Stommeling Jones menens is, blijkt uit het feit dat hij tot voor kort visumaanvragen had lopen ter emigratie naar de Verenigde Staten, Australië, Rusland, Kazachstan en Tristan da Cunha. Hij is overal geweigerd.
10-02-2008 12.58 | Door: Stommeling Jones
Reacties
Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.