Efraïm L.: leven als een koning dankzij drugs en doping

De naam Efraïm L. zegt u waarschijnlijk niets.Dat is niet zo vreemd, want deze man blijft graag zo veel mogelijk buiten het licht van de schijnwerpers. Paparazzi zijn er nooit in geslaagd hem op de gevoelige plaat vast te leggen en zullen daar waarschijnlijk nooit in slagen ook. Efraïm L. leeft namelijk het grootste deel van de tijd een teruggetrokken bestaan op een eiland dat hij slechts verlaat om met zijn schip op expeditie te gaan, waarbij hij soms lange tijd spoorloos is.

Deze expedities moeten bijzonder lucratief zijn, gezien het feit dat hij met zijn honderdzesentwintig 'onderdanen' ("Dat is net een mooi aantal onderdanen om te hebben. Meer kun je toch niet in toom houden", aldus Efraïm L.) van de opbrengst kan leven en het zich ook nog kan veroorloven zijn dochter in het buitenland te laten wonen, alwaar zij een eigen villa heeft, waarin zij woont met een paard en een aap. Dat ruikt sterk naar drugshandel, zeg nu zelf.

Wij hebben de hand weten te leggen op een verslag van het laatste bezoek dat zijn dochter aan Efraïm L. gebracht heeft en daarin worden onze vermoedens bevestigd. Om te beginnen lezen wij:

"Ik herinner me een keer dat ik op mijn vaders boot was, en dat Fridolf, een van de matrozen, plotseling op een morgen niet meer dan zeven borden pap at. Vader raakte buiten zichzelf van ongerustheid over die slechte eetlust."

"Niet meer dan zeven borden pap". Het heeft er alle schijn van dat Efraïm L. zijn bemanning permanent laat blowen, zodat allen continu aan de vreetkick zijn, om het zo maar eens te zeggen, wat het natuurlijk een stuk makkelijker maakt om muiterij te voorkomen. Zijn handel beperkt zich echter niet tot de hasjies. Wat moeten wij bijvoorbeeld denken van het "meducijn" (zoals zijn dochter het noemt) dat hij Fridolf toedient?

Een akelige zwarte meducijn was het, maar je kunt zeggen wat je wilt - versterkend dat wàs het. Want toen Fridolf de eerste lepel ervan had doorgeslikt, leek het wel of er een vlam uit zijn mond sloeg. Hij gaf een gil die 'Kikkertje' (De naam van het schip. SJ) van voren naar achteren deed schudden en die was te horen op vaartuigen die vijftig zeemijlen daar vandaan waren. De kok had de ontbijttafel nog niet afgeruimd toen Fridolf uit de kombuis kwam aanzetten onder voortdurend luid gebrul. Hij vloog op de ontbijttafel af en begon pap te eten, en hij schreeuwde nog na het vijftiende bord van de honger. Maar toen was de pap op en de kok kon niets anders doen dan Fridolf koude gekookte aardappelen in de open mond gooien. Zodra hij aanstalten maakte om op te houden, begon Fridolf kwaad te grommen."

Dat is krachtig spul. Als het niet van die rare bijwerkingen gehad zou hebben, was het ongetwijfeld allang in de sport (wielrennen, schaatsen, atletiek, gewichtheffen) terechtgekomen. Wij lezen echter wat Fridolf verder zoal doet, onder invloed van dit "meducijn":

"Hij jammerde als een hongerig kind en at vlug achter elkaar de broodschaal, de melkkan en vijftien borden op. Toen begon hij aan de tafel. Hij brak er alle vier de poten af en at dat het zaagsel hem langs de mond liep, maar hij zei dat het wel een verschrikkelijk houterig soort asperges was. Dan vond hij het tafelblad lekkerder, want hij smakte toen hij het opat, en zei dat het de lekkerste boterham was, die hij had gegeten sinds hij een klein kind was."

Op zo'n "meducijn" kun je de Tour de France niet alleen winnen, maar zelfs nog terwijl je achteruitfietsend in je remmen knijpt.

Dochterlief zit vermoedelijk ook stevig aan de 'meducijn', wat verklaart dat haar geestelijke vermogens wat beperkt lijken:

"'Heb je geen tong in je mond?' vroeg de deftige meneer toen het meisje (De dochter van Efraïm L. SJ) op hem toe kwam lopen. 'Is dit krot werkelijk Villa Kakelbont?'
'Laat ik eens even denken,' zei het roodharige meisje (De dochter dus. SJ) en trok rimpels in haar voorhoofd. 'Het streekmuseum - nee! De grafheuvel - nee! Nu weet ik het!' riep ze. 'Het ís Villa Kakelbont!'"

Noem het maar niet beneveld: het is nota bene haar eigen huis dat ze niet herkent.

Het blijkt nog erger te zijn, want naast de middelen die haar zo benevelen, blijkt dit meisje ook nog behoorlijk aan de spierversterkende middelen te zitten:

"'Je zou natuurlijk dat oude hok (Bedoeld is eerdergenoemde villa. SJ) kunnen afbreken en een nieuw huis bouwen,' mompelde hij.
'Hè ja, laten we meteen beginnen!' schreeuwde het roodharige meisje en trok gauw een paar planken los aan de voorkant van het huis (Accentuering van ons. SJ)"

Uit stand, zonder warmingup even een paar planken los trekken. Dat gaat echt niet vanzelf. Vervolgens gaat het meisje een poos volslagen zinloos aan het kikkeren, wat lijkt te wijzen op een stevige dosis speed. De plaatselijke politie blijkt haar trouwens te kennen, maar onderneemt geen actie:

"'Ja', zei de agent. 'Het is maar een klein meisje', maar het is het sterkste meisje van de wereld. Zij woont daar helemaal alleen.'"

Waarschijnlijk staan deze agent en zijn collega's op de loonlijst van Efraïm L.. Hij is echter niet zo dom om het geld over te maken, dus deze financiële relatie is niet te bewijzen. Het zou trouwens ook kunnen dat Efraïm L. de agenten bedreigd heeft, want deze man deinst er zelfs niet voor terug zijn eigen moeder te mishandelen:

"'Vader is nogal sterk, en opeens zwaaide hij grootmoeder met zo'n vaart rond, dat zij dwars door de balzaal vloog en midden op een cello terechtkwam. En meteen begon ze weer te gillen en te krijsen. Toen pakte vader haar beet en hield haar op zijn uitgestrekte armen buiten het raam van de vierde verdieping, alleen maar omdat hij hoopte dat ze een beetje zou kalmeren en niet langer zo zenuwachtig zou hoeven te zijn. Maar mis hoor! "Laat me dadelijk los!" schreeuwde zij. En toen deed vader dat natuurlijk.'"

Vervolgens blijkt de man opnieuw een sterke meducijn in zijn assortiment te hebben:

"Dat deed wonderen kan ik je zeggen. Na dat hapje zat ze vijf dagen lang doodstil zonder een woord te zeggen. Zo kalm als een pudding! En doodeenvoudig helemaal gezond! Geen gespring en gegil meer. Het kon dakpannen op haar hoofd regenen, aldoor maar neerregenen, zij bleef maar zitten en voelde zich kiplekker"

Dit deel van het verhaal is niet geheel geloofwaardig, daar Efraïms dochter last blijkt te hebben van hallucinaties:

"Ik was op reis en zat in de trein en juist terwijl de trein in volle vaart reed, kwam er een koe door het open raampje naar binnen vliegen met een grote koffer, die aan zijn staart hing. Die ging op de bank tegenover mij zitten en ging in zijn spoorboekje bladeren om te zien hoe laat we in Haarlem zouden zijn. Ik was juist bezig mijn boterhammen op te eten - ik had een heleboel met zoute haring en een heleboel met worst erop - en ik dacht dat hij wel honger zou hebben; ik presenteerde hem er dus een. En toen nam hij een boterham met zoute haring en mummelde die op."

Efraïm L. komt met zijn schip 'Kikkertje' naar de woonplaats van zijn dochter, om haar mee te nemen naar 'Taka-Tuka-land', "het land waar je vader zo'n machtig koning is geworden". De man laat zich groots onthalen, maar kan niet nalaten de kracht van zijn doping even te demonstreren. Hij laat zich door zijn dochter op haar schouder tillen en "door de hele volksmenigte helemaal naar huis" dragen. Krachtig spul, maar dat hadden we al gezegd.

De reis naar Taka-Tuka-land duurt tamelijk lang: "dagen, weken en maanden". Dat komt doordat de 'Kikkertje' een zeilschip is en dat is maar goed ook, want als je bemanning de hele tijd onder invloed van drugs verkeert, kun je de bemanningsleden beter niet met zware machines laten werken. Dat is immers vragen om moeilijkheden. 'Koning Efraïm' wordt door zijn onderdanen hartelijk begroet, zij het in code. Het gebruik van codes is trouwens ook een kenmerk van de georganiseerde misdaad, dus hier kijken wij niet van op:

"'Ussamkura, kussomkara,' werd er geroepen, en dat betekende:
"Welkom thuis, dik blank opperhoofd!"

[...]

Koning Efraïm hief zijn hand op ter begroeting en riep: 'Muoni manana!' En dat betekende:
"Tot uw dienst!""

Weliswaar worden er volgens het verslag op het eiland parels gevonden, maar 'Koning Efraïm' behandelt die zo'n beetje als de kleine kas, dus wij nemen aan dat die parels op zijn hoogst wat bescheiden neveninkomsten vormen.

Waar 'Koning Efraïm', die ook bekend is als 'Kapitein Efraïm', zijn handelswaar vandaan haalt en aan wien hij allemaal levert, blijft vooralsnog onduidelijk, evenals de vraag waar de gouden tientjes van zijn dochter vandaan komen. Het ruikt allemaal stevig naar drugs, doping en voor ons part nog wapenhandel ook (we lezen bijvoorbeeld dat Efraïm L. er met zijn onderdanen voor een paar dagen op uit trekt om te gaan jagen, wat natuurlijk zomaar kan betekenen dat er een nieuwe partij wapens getest moet worden), maar zolang justitie het bewijs niet rond krijgt, kan Efraïm L. zijn gang blijven gaan en kan zijn dochter in Villa Kakelbont blijven wonen.

28-07-2008 13.11 | Door: Stommeling Jones

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.