Jezus, wat een mooie kerstboom
In verband met ruimtegebrek kunnen wij hier geen grote kerstboom hebben en het kind vond een centimeter of zestig wel groot genoeg, dus dat het een klein boompje zou worden, stond op voorhand vast. Aangezien het hier een high-tech omgeving betreft die wij graag zoveel mogelijk stofvrij houden en wij ook geen zin hebben om iedere keer onze voeten te moeten optillen omdat onze stagiaire er met de stofzuiger langs moet vanwege de dennenaalden, moest het ook een kunstkerstboom worden.
Wij hebben dus gisteren Stommeling Jones erop uit gestuurd om een kunstkerstboom van een centimeter of zestig, maximaal, te gaan aanschaffen. Hij kwam onverrichterzake terug: "wel godverdegodverdegodver, kan ik verdomme nergens zo'n kutkunstkerstboompje vinden. Het lijkt allemaal helemaal nergens op. De beste had nog het meest weg van een verkeerd begrepen pleeborstel met uitgelopen pijperagers als takken. En daar moet je dan nog voor betalen ook".
Nu hebben wij het dochtertje van onze stagiaire met zijn allen een hoop kritische zin meegegeven, dus ondanks haar aanvankelijke teleurstelling ("Waarom heeft Ome Stommeling nou geen kerstboom meegebracht? Wèèèhèèè. Stomme Ome Stommeling. Hij zou godverdomme een kerstboom meebrengen. Wèèèhèèè") wisten wij haar er toch van te overtuigen dat niets beter was dan een pleeborstel als kerstboom. "Maar ome Stommeling blijft stom", zei ze nog wel en aangezien ze daar gelijk in had, was er niemand die haar tegensprak.
Vanmiddag zijn wij er zelf maar eens op uitgegaan. Bij de Blokker troffen wij iets aan dat met heel veel goede wil kon doorgaan voor iets dat in de buurt zou kunnen komen van iets dat zou kunnen lijken op iets dat wel iets weg zou kunnen hebben van een kleine kunstkerstboom. Er zat geen prijsje op en er stond er maar eentje, dus wij dachten: "Dat zal dan wel het laatste exemplaar zijn". Wij pakten het ding op en gingen ermee naar de kassa, alwaar men ons vertelde dat het ding veertien euro vijfennegentig, kan ook negenennegentig zijn geweest, moest kosten, waarop wij natuurlijk meteen vroegen of we nog korting kregen omdat er geen doos bij zat en toen mochten we hem voor half geld meenemen.
Op de redactie aangekomen pakten wij het ding uit de plastic zak en ontdekten wij dat er een snoertje aan zat. Wij zijn niet zo stom als Stommeling Jones, dus wij begrepen meteen dat er dan vast iets van licht of geluid in gestopt was en wij waren als de dood dat we nu tot voorbij nieuwjaar (driekoningen bijvoorbeeld) naar White Christmas of Jingle Bells zouden moeten gaan luisteren, maar gelukkig: het ging om lampjes. Wij vonden het nog wel een geinig gezicht ook. Vervolgens deden wij alle lichten uit, lieten het dochtertje van onze stagiaire de redactieruimte binnenkomen, vertelden haar dat wij een kerstboom gekocht hadden die wij gingen inschakelen en schakelden de kerstboom in.
"Jezus, wat een mooie kerstboom", was haar eerste reactie. En zo kreeg het kerstfeest toch nog iets christelijks, maar dat rammen we er nog wel uit.
20-12-2008 17.56 | Door: Cpt. Iglo
Reacties
Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.