Iedereen een Ferrari

Ook ik ben docent, maar aan een VMBO, in een grote stad, op een school waar het nieuwe leren in volle hevigheid is losgebarsten, geleid door het APS (“kijk, dat ga je nou zelf uitzoeken”).

De kritiek van mijn collega’s, die ik ondersteun, is dat er niets mis is met het nieuwe leren maar………je wordt er stapelgek van!

Als je een docent gek wil krijgen moet je hem neerzetten in een klas met onzelfstandige leerlingen die zelfstandig moeten werken.

Het nieuwe leren heeft als credo; elke leerling zijn eigen start en finish, tempodifferentiatie, een docent die zijn eigen lesbrieven schrijft.

En het moet natuurlijk leuk zijn en ook nog eens levensecht.

Stelt u zich eens voor; een groep techniekleerlingen met een ernstig taalprobleem en leerachterstand, die zelfstandig (-begeleid) door hun (enige) docent, in de afdeling een project moeten volbrengen.

De taalachterstand hakt er bij het opzoeken op internet stevig in, het is immers niet gewenst dat je er een methode bij gebruikt. En de docent heeft maar weinig tijd voor je.

Een “talige” onderwijsmethode, met door mensen uit het bedrijfsleven en diktactisch en pedagogisch onderrichtte scheppers, is min of meer verboden.

En zou dat niet zo zijn, dan nog moet die enige docent vanwege de tempodifferentiatie heen en weer springen tussen het theorielokaal, de machinale werkplaats en de werkbank. De coachings-gesprekken moeten ook nog gevoerd worden en er moeten projecten geschreven worden en alles moet digitaal geadministreerd worden in onbegrijpbare niet eenduidige systemen. Vanwege de anders te kleine klassen zijn de klassen gevuld met toekomstige praktijkschool leerlingen, assistenten, basisberoeps en kaderberoeps en alle leerwegondersteunende en opvoedkundige problemen die er bekend zijn.

Ten einde raad kunnen de schooldirecties altijd nog besluiten iedereen een diploma te geven, lekker veilig.

Wordt de docent niet gek onder het begeleiden, dan wordt hij het wel door de tijdsdruk van het ontwikkelen, vergaderen en het bijhouden van zijn portfolio waarin hij mag aangeven wat hij allemaal in de cursus van het APS geleerd heeft, het liefst moet hij ook op video vastleggen van het in praktijk brengen hiervan.Want; de school moet scoren en heeft daarvoor ook een pr-manager die alle (niet-) gehaalde eindoelen verheerlijkt en van de daken schreeuwt om maar zo veel mogelijk subsidie binnen te halen.

De overgebleven collega’s beweren dan ook dat ze hier in slagen zuchtend onder de bedreiging dat ze anders maar het veld moeten ruimen voor iemand die daar wel in slaagt. De beste docenten hebben dan ook gekozen om het veld te ruimen omwille van hun gezondheid.

De beste overlevingstactiek is een leidinggevende functie te bemachtigen, je oud collega’s terroriseren, en nooit meer terug voor de klas.

Nee, wat mijn betreft staat het nieuwe leren gelijk aan; “iedereen een Ferrari”, na een poosje is de ene helft failliet en de andere helft staat tegen een boom tengevolge van zelfoverschatting.

De oplossing; of een bak met geld, waarna het mogelijk is dat iedere docent een plek bezet waar de leerling zich kan melden met zijn leerprobleem (ideaal maar utopie), of weer klassikaal en de goede dingen van het krachtig leren ontwikkelen, zoals; competenties coachen, goede leerlingvolgsystemen en lesstof ontwikkeld door professionals, zodat het er echt toe doet wat de leerling presteert. Dan kan je zo’n leerling ook nog eens vertellen waarom hij geslaagd is! Hoeven we ook het MBO niet meer de schuld te geven.

Het spijt me echt dat ik mijn naam hier niet onder kan zetten, ook ik balanceer begrijpelijkerwijs op de rand van ontslag.

Godzijdank bijna vakantie,

Groet,
 
Kapstok.

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.