Met Yvonne van Hertum valt niet te communiceren
Zoals u vermoedelijk niet weet, heb ik het momenteel geheel tegen mijn zin aan de stok met een mevrouw Yvonne van Hertum.Nadat zij mij gebeld had om mij en Opinieleiders.nl te betichten van laster en smaad, maar mij niet wilde vertellen op welke plek die laster en smaad dan wel precies te vinden waren (zie 'Yvonne van Hertum dreigt met aangifte, maar waarvan?'), heb ik geprobeerd per email antwoord op die vraag te krijgen.Dat is mij helaas niet gelukt. Ik ga hier nu niet het hele verhaal opschrijven, want dat loopt nog, maar ik kan u wel vertellen dat er een paar vragen bijgekomen zijn. Op enig moment namelijk, stuurde mevrouw van Hertum mij een link naar het stukje 'Steekt Yvonne van Hertum donaties in eigen zak?', met daarbij een opmerking waaruit ik concludeerde dat dat stukje (en dus niet het stukje waar ze in eerste instantie over belde) kennelijk de bedoelde "laster en smaad" bevatte. Aangezien ik niet graag per ongeluk iets strafbaars doe en er bovendien geen enkele behoefte aan heb mensen te belasteren of op mijn site te laten belasteren (ook, of vooral niet, door de hoofdredacteur) heb ik dat stukje eens nauwkeurig doorgenomen en ik moet eerlijk zeggen: ik kon de laster en smaad niet vinden.
Wel heb ik natuurlijk, zoals het een goed journalist betaamt (Zo af en toe krijg ik een journalistieke oprisping, wat doorgaans inhoudt dat ik mensen per email een vraag stel. Vandaar dat ik mijzelf in zo'n geval gekscherenderwijs "Internetjournalist" noem. "Luie donder" zou natuurlijk ook kunnen, maar staat minder goed) gevraagd hoe het dan wel zat met dat geld, want de aangekondigde stichting is er nog steeds niet.
Mevrouw van Hertum kon mij geruststellen en deelde mij mede dat het geld geparkeerd stond op een veilige rekening van de aanstaande penningmeester van de stichting. Wel jammer dat daar eerst een paar mailtjes overheen moesten gaan, maar goed. Op de mijns inziens logische vraag of ze mij wilde vertellen hoe die aanstaande penningmeester heet, heb ik geen antwoord ontvangen. Onze emailcorrespondentie is inmiddels gestopt en er staat nog een aantal vragen open, waaronder:
- Hoe heet de aanstaande penningmeester van uw stichting?
- Wanneer gaat u die stichting daadwerkelijk oprichten?
- Wat heeft uw cassatiezaak met het uitstellen van de oprichting van bedoelde stichting te maken?
- Waar zit nu precies de laster en de smaad waar u zich zo druk over maakt?
Maar goed, zowel Yvonne van Hertum als de anonimi van de redactie, of althans het infomailadres, hebben mij inmiddels op boze toon laten weten dat ik ze geen mailtjes meer mag sturen en dat ze aangifte gaan doen van stalking. Ach jee, wat naar nu. Maar ja, ik zat dus met die vragen en toen dacht ik, kom, ik ga zaterdag naar de grote anti-Demmink demonstratie en als ik daar een journalist zie, vraag ik hem of hij even aan mevrouw van Hertum wil vragen waar dat geld gebleven is.
Ik had er niet op gerekend dat de journalist (in dit geval iemand van het Utrechts Nieuwsblad) meteen aan mevrouw van Hertum zou gaan doorvertellen dat ik het gezegd had, maar dat deed hij dus wel, met als gevolg dat zij woedend op mij afkwam, vergezeld van twee andere vrouwen, en ten overstaan van eerdergenoemde journalist demonstreerde dat er met haar niet te communiceren valt.
Het enige dat haar getier opgeleverd heeft, is de mededeling dat het geld op de Paypalrekening van de aanstaande penningmeester staat, maar hoe die penningmeester dan wel heet, wilde zij opnieuw niet vertellen.
Enige minuten later deed zich een komisch misverstand voor. Een van de twee eerdergenoemde vrouwen uit de entourage van mevrouw van Hertum kwam zich bemoeien met een gesprek dat haar niet aanging. Zij wilde niet zeggen hoe ze heette, maar wel dat ze iets met Stopkindersex te maken had, maar niet met de redactie van stopkindersex.com. Dat verklaart dan misschien haar kostelijke vraag of ik Ad Struyk was. Ik heb haar verteld dat Ad Struyk bij hen in de redactie schijnt te zitten, maar merkwaardig is het natuurlijk wel. Zou Stopkindersex werkelijk zo groot zijn dat men elkaar niet kent?
Hoe het ook zij, ik ben weggegaan op het moment dat ik mevrouw van Hertum aanstalten zag maken een foto van mij te nemen, want daar had ik geen enkele behoefte aan en mevrouw van Hertum lijkt mij niet iemand die positief reageert op het vriendelijke verzoek iemand niet te fotograferen. Wel ben ik nog een paar keer teruggeweest op de Stadhuisbrug, maar niet dan nadat ik een mal petje en een zonnebril had opgezet, om het mevrouw van Hertum niet al te makkelijk te maken. Jammer dat ik zo gauw nergens een clownsneus kon vinden, maar dat was misschien ook wel erg kinderachtig geweest.
Samenvattend: met mevrouw van Hertum valt niet te communiceren en ik hoop dat ik verder geen last meer van haar heb.
04-07-2009 19.03 | Door: Arnold Kuijk
Reacties
Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.