Baie boeiend, zo'n schuurtje

Het zal wel aan ons liggen, maar om te beginnen zegt die hele Anne Frank cultus ons helemaal niets.Wij hebben haar dagboek nooit gelezen en dat willen wij graag zo houden ook, al was het maar omdat wij niet geïnteresseerd zijn in dagboeken van ons onbekende pubermeisjes, ongeacht hoe beroerd ze aan hun eind gekomen zijn. Wij hebben trouwens ook nooit een van de verfilmingen van eerder genoemd dagboek bekeken, want doordat dat boek zo vaak in het nieuws is, weten we toch al hoe het afloopt: ze worden verraden en dat was het dan.

Een poosje geleden was er een boom die dringend gekapt moest worden, maar dat mocht niet, want Anne Frank had hem nog persoonlijk gezien. Nou en? Die andere zes miljoen vermoorde joden hebben in hun leven vast ook van alles gezien dat nu stuk is. Wat dan nog? Alleen omdat zij op dertienjarige leeftijd opschreef: "Hè, daar staat een boom. Is dat nou een beuk of een eik?" Maar goed, die boom stond daar nog en die moest blijven staan.

En nu maakt men zich dan druk over een afgefikte schuur, waar men zich niet zo druk over maakte toen hij nog niet in vlammen was opgegaan en die nu plotseling wereldnieuws is, omdat Anne Frank er ooit haar fiets in gestald heeft, of zoiets. De historische waarde van de schuur in quaestie is ongeveer exact nul komma nul. Er kan nooit veel interessants meer aan te zien zijn geweest ook, dus wat lullen ze nou.

Dat doet ons overigens denken aan iets wat wij een paar weken geleden hoorden, van iemand die het een paar jaar geleden gehoord had, dus dat is reuze betrouwbaar. Hij had iemand gesproken die zaken deed met Rusland, of iets in die trant, en om de een of andere reden in de buurt van Koersk moest wezen. Aangezien de hoofdpersoon in deze anekdote behept was met enige historische kennis dacht hij dat het misschien wel aardig zou zijn om een bezoek te brengen aan het voormalige slagveld. U weet wel, van de slag bij Koersk, de feestelijke afsluiting van Unternehmen Zitadelle.

Welnu, zo gezegd, zo gedaan en tot zijn verbazing bleek het er niet aangeharkt te zijn. De tanks stonden er, aan flarden geschoten en wel, nog precies zo als ze er waren achtergelaten en toen hij, nieuwsgierig als hij was, op een van de tanks geklommen was en naar binnen keek, zag hij daar onder andere een geraamte in uniform. Dat is andere koek dan zo'n barak uit het voormalige kamp Westerbork, hoewel je er ook geen reet aan hebt. Kortom: geschiedenis is baie boeiend, maar je moet niet overdrijven met het bewaren van al die ouwe zooi. Een schuurtje, godbetert.

21-07-2009 12.40 | Door: Stommeling Jones

Het reactieveld bij dit onderwerp is gesloten. Mocht u nog iets aan de discussie toe te voegen hebben, dan kunt u reageren via reacties@opinieleiders.nl of op het Opinieleidersforum.