Kamerlid Helder (PVV) vraagt naar de bekende weg

Kamerleden hebben over het algemeen erg weinig te doen en daar krijgen ze een hoop geld voor. Vandaar dat kamerleden doorgaans beschouwd worden als luie zakkenvullers, om het netjes te zeggen. Sommige kamerleden willen dan nog wel eens doen alsof ze werken voor hun obscene salaris en dat doen ze vooral om in de publiciteit te komen. Die kamerleden zijn ijdele luie zakkenvullers.

Vandaag bespreken wij de vragen die een van die ijdele luie zakkenvullers gesteld heeft naar aanleiding van een stukje in de De Telegraaf. De vragen zijn gebundeld in kamerstuk 2011Z15432.

“Vragen van het lid Helder (PVV) aan de staatssecretaris van Veiligheid en Justitie over het bericht ‘Verkrachter vlucht na fout van justitie’ (ingezonden 11 juli 2011)“

Het lid Helder is ongetwijfeld een duidelijke lul. Zo, die woordspeling hebben we alvast gehad.

“1) Kent u het bericht: ‘Verkrachter vlucht na fout van justitie’?“

Als wij de staatssecretaris zouden zijn, zouden wij zeggen van niet. Gewoon om zowel het lid Helder als de De Telegraaf te pesten. Of we zouden zeggen: ja hoor, maar het stond in de De Telegraaf, dus het hoeft niet waar te wezen. En als het wel waar is, wat dan nog? We vangen hem echt wel weer. En zo niet dan niet.

“2) Klopt het dat door een enorme blunder van Justitie een Antilliaanse overvaller en verkrachter tijdens een proefverlof de benen heeft genomen?“

Antwoord van de staatssecretaris: “Een enorme blunder? Dat lijkt me wat overdreven. Daar is geen enorme blunder voor nodig. Even een zakje patat halen en de overvaller en verkrachter buiten laten wachten is al genoeg. Trouwens, het was een Antilliaan, dus dan helpt heel even de andere kant op kijken al enorm. Die gasten zijn namelijk allemaal hartstikke snel, hebben wij begrepen. Maar dat moet u maar even navragen bij onze collega van Sport. Of zo.”

“Klopt het dat de gevangenis in eerste instantie niet eens heeft gemeld dat deze misdadiger weer op vrije voeten was, terwijl hij al twee weken spoorloos was?“

Antwoord van de staatssecretaris: “Geen idee of dat klopt. Maar het was handiger geweest als men het helemaal niet gemeld had, want zo’n melding leidt maar tot onrust en domme vragen in de kamer. Wat maakt het trouwens uit?”

“Zo ja, welke maatregelen gaat u nemen om ervoor te zorgen dat dit in de toekomst niet meer zal gebeuren?“

Antwoord van de staatssecretaris: “Wij gaan er nog beter op letten dat niemand zomaar mededelingen doet aan de De Telegraaf.”

“3) Deelt u de mening dat dit totaal niet past bij de harde aanpak en het opsluiten van criminelen, zoals u dat voorstaat? Zo nee, waarom niet?“

Antwoord van de staatssecretaris: “Wat een gelul. De boef was opgesloten, dus dat klopt. Als hij niet opgesloten was geweest, had hij immers ook niet kunnen ontsnappen. En als we hem weergevonden hebben, sluiten we hem net zo hard weer op, tot zijn volgende proefverlof. Het is alleen wel duidelijk dat hij bij zijn volgende proefverlof voor straf geen zakje patat of ijsje meer krijgt. En al helemaal niet zo’n grote glimmende ballon, want die krengen kosten al gauw tien euro (€ 10,-) of meer per stuk.”

“4) Klopt het dat deze misdadiger helemaal nog geen recht op proefverlof had, maar zijn aanvraag door Justitie toch werd goedgekeurd?“

Antwoord van de staatssecretaris: “Weet ik veel. En zo ja, wat dan nog? We geven ook wapenvergunningen aan schizofrenen zodat ze in winkelcentra iedereen overhoop kunnen schieten en daar heb ik u ook niet over gehoord, dacht ik. En wat maakt het nou uit? Waar gehakt wordt, vallen spaanders. Toon mij iemand die geen fouten maakt en ik toon u iemand die niet werkt. Sterker nog: zo iemand kan ik op dit moment met de neus aanwijzen”. Die laatste zin werkt natuurlijk niet als de staatssecretaris de antwoorden niet aan het kamerlid in quaestie voorleest. En als hij zijn antwoorden dicteert, kon zijn secretaresse wel eens boos worden, dus daar moet de staatssecretaris wel een beetje mee oppassen, met dat soort grappen.

“Zo ja, wat waren daarbij de overwegingen?“

Antwoord van de staatssecretaris: “Overwegingen? Overwegingen geen. Wou je soms suggereren dat we het expres gedaan hebben, lul? Blijf even staan, dan kom ik naar je toe om je op je bek te timmeren, eikel.”

“Wanneer wordt de rechterlijke macht eindelijk eens een keer wakker en denkt zij aan de slachtoffers en samenleving?“

Antwoord van de staatssecretaris: “Jezus, wat een goedkope opmerking weer. Niet om het een of ander, maar het valt best mee met die rechterlijke macht. En voor de slachtoffers maakt het feitelijk geen reet uit wat er met de daders gebeurt, want de misdaad wordt er niet minder door. Behalve natuurlijk bij diefstal, want als we de daders zouden dwingen alles driedubbel terug te betalen, wordt het slachtoffer er zelfs beter van. Maar dan moet er weer een soort garantiefonds van de overheid komen, aangezien de meeste dieven niet gaan dieven omdat zij geld te veel hebben. Zal je zien dat het aantal valse aangiften van diefstal enorm stijgt. Wedje maken?”

“5) Deelt u de mening dat een regel moet worden ingevoerd welke inhoudt dat een gevangene in het geval van onttrekking of een ontsnapping tijdens verlof gedurende een jaar geen recht meer heeft op verlof, net als dit bij de tbs succesvol is ingevoerd?“

Antwoord van de staatssecretaris: “Ach welnee”.

“Zo nee, waarom niet?“

Antwoord van de staatssecretaris: “Omdat het alleen maar extra administratieve rompslomp oplevert, daarom niet”.

“Zo ja, per wanneer bent u voornemens dit in te voeren?“

Antwoord van de staatssecretaris: “Ben jij doof of zo?” En die werkt ook niet bij een geschreven antwoord, maar goed.

“6) Deelt u de mening dat deze (in deze zaak zoveelste) blunder van Justitie niet is uit te leggen aan slachtoffers en de samenleving?“

Antwoord van de staatssecretaris: “Neen. Ik ben dol op makkelijke vragen. Heb je er nog een paar van deze?”

“Zo nee, waarom niet?“

Antwoord van de staatssecretaris: “Omdat het heel makkelijk uit te leggen is. Moet je opletten: iemand foutje gemaakt hebben, boef weggelopen zijn, jij begrijpen?”

“7) Welke maatregelen gaat u nemen om ervoor te zorgen dat deze misdadiger per direct achter slot en grendel wordt gezet, ook in het geval hij al lang en breed in het buitenland zit?“

Antwoord van de staatssecretaris: “Jij hebt echt nix te doen hè? Wat denk je nou dat ik ga zeggen? Nou, vooruit, jij je zin: ik ga helemaal geen maatregelen nemen en die vent bekijkt het maar. Ben je nou blij? Heb je toch met je goedkope vraagjes jezelf weer even in de kijker gespeeld en misschien houdt dat partijtje van je er in de peilingen nog wel een zeteltje aan over ook. En nou opgesodemieterd, want ik heb meer te doen.”

12-07-2011 12.01 | Door: Stommeling Jones | Categorie: Atletiek, Bewindslieden, Juridisch, Kamerleden, Woordspelingen