Yvonne van Hertum eindelijk gepakt?
‘Einde aan vlucht Yvonne’, lazen wij op pagina acht van de papieren De Telegraaf, u weet wel, dat vod dat wij hier verplicht moeten lezen omdat we van uw en onze captain op de hoogte moeten blijven van wat er leeft onder de vijand. Doordat wij inmiddels al een paar jaar op en af last hebben van zelfbenoemd pedojaagster Yvonne van Hertum, hebben wij een tik van de vliegende spintschimmel meegekregen, in dier voege dat wij bij het lezen van de naam Yvonne in eerste instantie aan genoemde kattenblerghster denken.
In dit geval bleek het echter niet om die malle mevrouw te gaan. We citeren:
“‘Hebbes’. Na bijna honderd dagen op de vlucht te zijn geweest, heeft een veedrijver koe Yvonne eindelijk te pakken gekregen op een wei vlakbij Stefanskirchen in Zuid-Duitsland.“
Wij vragen ons af waar die veedrijver honderd dagen voor op de vlucht is geweest en wat de informatie dat hij voortvluchtig was te maken heeft met het feit dat hij Yvonne het rund te pakken gekregen heeft, maar dat wordt nergens verduidelijkt.
“Het intelligente rund was in mei ontsnapt tijdens transport naar een enkele kilometers verderop gelegen boerderij in Oostenrijk.“
Aangezien het hier over een intelligent rund gaat, gaat het zeker niet over Yvonne van Hertum, zoveel is duidelijk.
“Ondanks een klopjacht, waarbij zelfs helikopters werden ingezet, wist Yvonne haar achtervolgers ruim drie maanden lang te slim af te zijn.“
Het succes van de Oostenrijkse koe Yvonne is daarmee groter dan dat van de Amsterdamse (of nep-Rotterdamse, zo u wilt) pedojaagster Yvonne, want laatstgenoemde is nog nooit iemand te slim af geweest en al helemaal niet gedurende een periode van drie maanden. Hierbij moeten wij wel vermelden dat wij liegen en mensen een rad voor ogen draaien niet beschouwen als iemand te slim af zijn. Als wij dat wel zouden doen, zou haar succes trouwens niet noemenswaard groter worden, doch dit terzijde.
“Totdat ze gisteren tegen de lamp liep op een weiland waar zij zich bij vier kalfjes had aangesloten.“
Een merkwaardige formulering, maar goed.
“Om het voortvluchtige dier te vangen, werd haar van een afstand met een blaaspijp een verdovingsnaald in de bast geschoten.“
Het gebruik van een blaaspijp en een of meer verdovingsnaalden valt misschien ook te overwegen als het eindelijk tot de door Stommeling Jones voorgestelde dwangopname komt.
“Daarna werd Yvonne naar een boerderij in Oostenrijk gebracht, die speciaal is bestemd voor dieren die zijn gered van de slacht. Daar werd zij herenigd met haar één jarige zoon Friesi en haar zuster Waltraut met haar kalf Waldi“
Wij weten niet zeker of hier sprake is van een happy end of happy ending, zoals sommige mensen zeggen, daar wij niet met zekerheid kunnen zeggen of Yvonne het intelligente rund er niet juist vandoor gegaan was om haar zoon, haar zuster en haar neef of nicht Waldi te ontlopen. Op de bij het artikel geplaatste foto kijkt Yvonne het intelligente rund niet blij, lijkt ons, maar wij zijn geen expert in het duiden van gelaatsuitdrukkingen bij runderen.
3-09-2011 13.52 | Door: De Grote Vrager | Categorie: Beesten in het nieuws, Taal, Yvonne van Hertum
Je hebt humor en HUMOR! Bovenstaand pennevruchtje valt onder de laatste categorie.
Geweldig!
Beter last van de vliegende spintschimmel dan van het wereldberoemde oog-en oorboren bij het betere veldwerk. Zo’n gele plak aan je oren is drie keer niks en je zult maar in plaats van op een pijpje blazen, in een pijpje moeten kijken. Dat is éénmalig wat ik je brom. Oog poken is voor de liefhebber, de ‘die hard’. Je moet tenslotte wel tegen de aanblik van een hoop smurrie kunnen.
Idd een harde manier om zo aan je eind te komen. Hoewel vast in het bezit van 2 exemplaren ‘oog’ kijk je gegarandeerd gelijk niemand meer aan.
Non Merci, toch niet helemaal mijn ding.
http://www.geluk.com/blikje-mini-merci.html?gclid=CJvty7-GgqsCFcEj3godVlA62Q