Uitzendbureau in geldnood?

Een uitzendbureau verdient geld aan uitzendkrachten. Als wij het goed begrepen hebben, verdient een uitzendbureau meer aan de uitzendkracht naarmate de uitzendkracht beter betaald wordt, waar tegenoverstaat dat een bedrijf niet geneigd of genegen zal zijn uitzendkrachten te bestellen bij een te duur uitzendbureau.

Omdat het bij bedrijven die uitzendkrachten inhuren wel eens allemaal helemaal nix mag kosten, worden uitzendkrachten veelal onderbetaald in vergelijking tot de vaste krachten. Neem bijvoorbeeld de vuilnisman: ons is een vuilnisverwerkend bedrijf bekend waar de vaste krachten allerlei toeslagen krijgen, voor vuil werk en dergelijke, alsmede werkkleding, terwijl de uitzendkracht die toeslagen niet ontvangt en zijn eigen werkkleding moet aanschaffen. Nou mag zo’n uitzendkracht natuurlijk nog blij wezen dat hij überhaupt werk heeft, maar toch.

Wij komen hierop doordat wij van de uitzendkracht uit ‘Uitzendkracht – uitzendbureau: 1-0‘ de volgende text ontvingen:

Zoals u weet, want daar heeft u zelf een stukje over geplaatst, word ik belaagd door een uitzendbureau dat geld van mij wil hebben. Ik had al meer dan een maand niets meer van ze gehoord dus ik dacht dat ze begrepen hadden dat het innen van het bedrag dat ze van mij wilden hebben hun meer geld ging kosten dan het ging opleveren, maar neen. Ik kreeg namelijk weer een brief en wel ongeveer dezelfde als de eerste, alleen zat er nu meteen een kopie van de bon bij en ook nog wat extra papieren, als daar zijn een loonstrookje en een schouwformulier voor het desbetreffende busje.

Aangezien dit pakket van een andere afdeling afkomstig was dan de eerste brieven, heb ik opnieuw de moeite genomen een kort antwoord terug te sturen, in de hoop dat ze eindelijk begrijpen dat ze gewoon moeten ophouden met die flauwekul, of ze nou gelijk hebben of niet. Als ze verdomme van dat bescheten loon dat ze betalen ook nog al dan niet arbitraire verkeersboetes gaan inhouden, hou je er niet alleen niets van over, maar leg je er daadwerkelijk op toe en dat kan natuurlijk nooit mijn bedoeling zijn. Maar goed, mijn korte antwoord luidde dus:

“Naar aanleiding van uw brief d.d. [datum], Referentie [referentie] deel ik u het volgende mede.

Ik heb al een correspondentie over dezelfde zaak lopen met uw Afdeling [afdeling] en ik heb geen zin om dubbel werk te gaan zitten doen. Voor het gemak parafraseer ik hier even wat ik in mijn laatste brief aan genoemde afdeling ook al gesteld heb: ik wijs u erop dat u mij inmiddels al meer verschuldigd bent dan u van mij wenst te ontvangen (zie bijgaand kostenoverzicht). Het lijkt mij voor iedereen het handigst als we deze zaak nu als afgedaan beschouwen.

Verder stel ik voor dat u, mocht u toch nog meer tijd en energie aan deze zaak willen besteden, onderling even afspreekt welke afdeling mij verder gaat lastigvallen, daar een dubbele correspondentie per slot van rekening nodeloos extra geld kost, dacht u niet?“

U besloot uw vorige stukje hierover met de mededelingen dat u mij “een enorme lul” vond, maar ook dacht dat het uitzendbureau was begonnen en dat ik “met 1-0” voorstond. Wat u van mij vind, interesseert mij eerlijk gezegd geen reet, of anders gezegd: natuurlijk ben ik een enorme lul, maar toch bedankt dat u mijn stukjes plaatst. En ik vraag mij trouwens af of dat uitzendbureau in geldnood zit, dat ze die paar tientjes zo hard nodig hebben en zo ja, of ze dan echt niet snappen dat ze die paar tientjes beter kunnen uitsparen door op te houden noodlijdende uitzendkrachten te pesten. En o ja, vorige week werd ik door hetzelfde uitzendbureau doodleuk gebeld met de vraag of ik nog beschikbaar was voor de postbezorging. Dan denken ze zeker dat ik weer een dagje kom werken om vervolgens al mijn loon te zien worden ingehouden wegens mijn ‘negatieve saldo’. Daar trap ik dus niet in.

Tegen die meneer Harmsen, met zijn “Wat een zeikverhaal. Zieken om niks. Betaal nou maar gewoon, het zal wel terecht zijn.” wil ik even zeggen dat ik aan de vraag of het terecht is nog niet eens begonnen ben. Het mag namelijk een zeikverhaal zijn, “zieken om niks” is het zeker niet; het is zieken om een paar tientjes, die ik als onderbetaalde uitzendkracht niet heb of in ieder geval niet over heb voor een verkeersboete die ik een half jaar eerder voor de baas in de baas zijn tijd zou hebben opgelopen.

Tot zover de uitzendkracht. Wij vinden hem nog steeds een enorme lul en inmiddels ook best een zielig zeikerdje, als je voor een paar tientjes zo vervelend moet gaan doen, maar aan de andere kan kunnen wij er ook wel om lachen en zijn wij het wel erg eens met zijn stelling dat je als uitzendbureau ook van ophouden moet weten. En kan zo’n bedrijf of zo’n uitzendbureau zo’n boete niet gewoon aftrekken van de belasting of ergens creatief in de boekhouding verwerken? Nou ja, dat zijn onze zaken dan weer niet, maar we willen wel graag weten hoe dit afloopt en voortsukkelt, of andersom. We zijn ook benieuwd of de uitzendkracht nog namen gaat noemen, dat we het uitzendbureau en het bedrijf in quaestie even om hun versie kunnen vragen, want zoals het er nu voorstaat, kan het natuurlijk ook allemaal verzonnen zijn, door de een of andere sneue aandachtshoer, dat dan weer wel.

13-05-2012 16.05 | Door: De Grote Vrager | Categorie: Juridisch, Wat een enorme lul, die uitzendkracht