Opblaasbare batterijen

Het dochtertje van onze stagiaire had voor haar verjaardag het spel Dokter Bibber cadeau gekregen maar met de verkeerde batterijen erbij. Of wij dus even vier oplaadbare batterijen AAA wilden gaan halen, want in dat soort gevallen zijn wij altijd de lul. Het dochtertje van onze stagiaire verstond of begreep het verkeerd en vroeg wat dat nou kostte, zo’n setje opblaasbare batterijen. Toen wij even koekelden, zagen we dat die grap al vaker bedacht is, al dan niet door kinderen, waardoor wij meteen moesten denken aan ‘Kostelijk, kostelijk’ van Ivo de Wijs, en dan met name aan het laatste refrein, dat als volgt luidt:

“Dat is toch kloterig
En armzalig
En dat wordt elke dag opnieuw bedacht
Dat is toch kloterig
Dat is schandalig
Dat jengelt van geslacht op nageslacht
Weet je nog wat die van mij zei
Nou vertel eens gauw, wat zei hij dan
Hij zei: Dag meneer de koekepeer, wat vind je daar nou van
God mag weten wie die lulligheid verzint
Olie komt van Olifanten
Die verbijsterende humor van een kind
Hebt u ook een piemel tante?
Die afgrijselijke humor van een kind“

En toen wij later terugkwamen met onze batterijen zat dat kutkind allang gezellig met een vriendinnetje te Cluedowen en had ze niet eens aandacht voor ons, zodat ons het akelige gevoel bekroop dat we ons ook nog helemaal voor nix hadden laten natregenen.

30-10-2012 7.00 | Door: Stommeling Jones | Categorie: Muziek, Taal, Woordspelingen