Marco de Baar doet huiliehuilie

Op Frontaalnaakt.nl lazen wij ‘De ene dode is de andere niet‘. Met die stelling zijn wij het zonder meer eens, maar de schrijver van het stukje, ene Marco de Baar, schijnt er anders over te denken. Wij gaan het stukje thans met u kloosrieden.

Een maand of vier geleden overleed Jaap Mollema, beter bekend als Prof. drs. van Frikschoten.

Wij kenden Jaap Mollema niet, maar denken wel te weten dat hij ‘bekend’ was als VanFrikschoten en niet “van Frikschoten”, maar we kunnen ons vergissen en een kniesoor die daar op let. Genoemde VanFrikschoten is hier onder andere ter sprake geweest in ‘Prof. Drs. G.B.J. VanFrikschoten is sneu. En dom‘, een losse skakel van Stommeling Jones. Wij krijgen daaruit de indruk dat VanFrikschoten vooral sneu was. En dom.

‘Frik’ runde het blog Amsterdam Post dat, bij mijn weten, off-line is.

Wij hebben net even gekeken en Amsterdampost.nl is op dit moment inderdaad off-line. Dat zal wel zijn omdat de rekening niet betaald is, want de twitteraccounts @Amsterdampost en @VanFrikschoten bestaan nog gewoon. Twitter is gratis. Dat had Marco de Baar natuurlijk ook wel even kunnen controleren, maar ja, hij schrijft niet voor niets voor Frontaal Naakt, waar feiten secundair zijn. De Baar had er ook wel even bij kunnen zetten dat van Frikschoten op 8 augustus overleden is, maar hij vond het kennelijk beter staan om net te doen of hij dat niet wist. Geen idee waarom.

Op Amsterdam Post liet Mollema geen onduidelijkheid bestaan over zijn ideeën.

Dat lijkt ons verrassend slim van die man. Wij dachten dat hij dom genoeg was om een hele webzijde op te tuigen en dan iedereen omtrent zijn denkbeelden in het ongewisse te laten.

Hij schreef bijvoorbeeld (let op: alleen geschikt voor mensen met een sterke maag!):

Marco de Baar heeft kennelijk schrijftips ontvangen van Peter Breedveld en gooit er daarom maar eens een overdrijving in.

‘Ik vrees met grote vreze dat Breivik gewoon gelijk had: Er is geen normaal debat meer mogelijk.

Deze mededeling is licht verteerbaar.

Waar de Duitsers hier al halverwege de kust waren opgerukt schoten we ook terug.

Wij nemen aan dat VanFrikschoten hier op de Tweede Wereldoorlog doelt en wij menen te weten dat er zelfs iets eerder is teruggeschoten, maar ook tegen deze mededeling is onze maag wel degelijk bestand.

Ook dat waren vaak nog kinderen.

Dat hangt van je definitie van kinderen af en van de leeftijd van de desbetreffende Duitsers.

Het was vreselijk maar noodzakelijk.’

Daar kun je nog steeds over twisten. Noodzakelijk voor wien? Voor de regering, de koningin en haar familie die er dankzij de vertraging vandoor konden om gedurende de rest van de oorlog vanuit het buitenland een grote bek op te zetten en de Hongerwinter te organiseren?

Ook had Mollema net de dag voor zijn dood zijn eigen politieke partij gelanceerd.

Dat hadden wij ook gehoord.

Zijn maiden-speech liet aan duidelijkheid evenmin iets te wensen over.

Jeetje. Een begrijpelijke webzijde en een duidelijke maiden-speech. Dat zouden wij van zo’n aluhoedje toch niet verwacht hebben. We vragen ons ook een beetje af of het waar is, want Peter Breedveld en zijn vriendjes bekijken de zaken vaak door een bijzondere bril, waardoor ze de dingen net even anders zien dan normale mensen en bijvoorbeeld de wartaal van een aluhoedje niet kunnen onderscheiden van een zorgvuldig vastgesteld bestek voor een boortunnel, zodat ze wel eens reageren op dingen waar een normaal mens alleen maar heel hard om moet lachen.

De partij zou zich keren tegen de vermeend linkse, domme en incompetente elite die het de vermeende hardwerkende Nederlander maar onnodig moeilijk maakt.

Zo’n partij zou best veel kiezers kunnen trekken, mits men de juiste lijsttrekker weet te vinden.

Een tekstboekvoorbeeld van populisme.

Is dat zo? En zo ja, wat dan nog?

Toen op Twitter het nieuws rondging dat Mollema was verongelukt, vroeg twitteraar @Watutsi wie hij precies was.

Kan.

Ik antwoordde, puur feitelijk, dat het om Jaap Mollema ging, een populistische en xenofobe blogger.

Wij zouden sneu aluhoedje gezegd hebben.

En toen brak de pleuris uit.

O ja joh?

Mensen waarmee ik nog nooit contact had gehad, zoals Robert van den Engel, Jan Bennink, Bert Brussen, Geert Geel, ‘Yahamama’ en nog vele anderen mengden zich in de discussie en beschuldigden me van allerhande grofheden.

Wij denken zomaar dat Marco de Baar ook hier een truukje toepast dat hij van Peter ‘de grote goeroe’ Breedveld geleerd heeft, namelijk een boude bewering doen en dan geen data of vindplaatsen ter onderbouwing bijvoegen.

Ik zou bijvoorbeeld op het graf van Mollema ‘pissen’ en ‘dansen’.

Wie heeft dat waar en wanneer gezegd?

Dat is een nogal avontuurlijke beschrijving van mijn tweet, zeker als je, wat ik over Mollema schreef, vergelijkt met wat Mollema zelf schreef over Breiviks slachtoffers.

“Ik heb het niet gedaan, want anderen doen het ook en dus heb ik het wel gedaan maar mogen anderen daar niets van zeggen”, daar komt het op neer. Het zal ons overigens een rotzorg zijn of Marco de Baar heeft staan pissen en dansen op het graf van Mollema en of iemand daar iets van gezegd heeft, want die hele Mollema zegt ons erg weinig en ook die anderen zijn veel minder interessant dan Marco de Baar schijnt te vinden.

Interessanter werd het toen Bert Brussen ontdekte dat ik deeltijd hoogleraar ben aan de Technische Universiteit in Eindhoven.

Leg uit.

Hij besloot de TU in zijn tweets te betrekken en kondigde aan een brief te schrijven aan het college van bestuur.

Voorbeeldje van zo’n tweet? Teveelgevraagd? En wat is er erg aan een brief aan het college van bestuur?

Een heleboel mensen praatten hem klakkeloos na.

Voorbeelden? Weer niet?

De TU Eindhoven was zelfs even trending topic op Twitter.

Gossiepietje.

De bedoeling is duidelijk: Door de TU – die echt geen fluit te maken heeft met mijn tweets – in deze discussie te betrekken en zo te beschadigen, moest ik met een ricochetschot worden geraakt.

Zou Marco de Baar dat zelf bedacht hebben of heeft hij het even bij Brussen nagevraagd? Niet dat het veel uitmaakt, want zoiets werkt niet. Patiënt Peter Breedveld is door zijn werkgever per slot van rekening ook nog steeds niet ontslagen, terwijl daar best goede redenen voor zijn die de desbetreffende universiteit vast wel via via of rechtstreex ter ore gekomen zijn.

Brussen probeerde, bewust en vooropgezet, om me via mijn werkgever terecht te wijzen.

Dat is dan niet zo slim van Brussen, want dat werkt niet, zoals wij net al gezegd hadden. Maar die Brussen is sowieso niet zo slim, dus misschien wist hij het nog niet.

Dat is opmerkelijk, want ik werk bij Differ, een instituut van de Stichting voor Fundamenteel Onderzoek der Materie (FOM).

Wat een goedkope manier van uitlokken. En als iemand de moeite neemt om de adresgegevens erbij te zoeken en Differ aan te schrijven, gaat Marco de Baar verongelijkt huiliehuilie doen.

FOM heeft een contract met de TU Eindhoven.

Het zal wel.

De reacties van Bert Brussen en zijn vrienden waren dus letterlijk en figuurlijk volledig misplaatst.

Dat waren ze toch wel, daar heb je niet zo’n lang verhaal voor nodig.

Overigens is die brief aan de TU er, bij mijn weten, nooit gekomen.

Waar maak je je dan druk over?

Brussen is blijkbaar slim genoeg om in te zien dat zo’n brief kans- en zinloos is.

Zou het? Je moet die Brussen niet te hoog inschatten hoor. Waarschijnlijk had hij gewoon iets beters te doen.

Maar voor het opzwepen van de meute, door te suggereren dat hij wat belangrijks te pakken heeft, heeft hij wel een paar minuutjes over.

De meute? Welke meute? Marco de Baar lijdt aan hetzelfde euvel als zovele anderen: iedere twiet wordt door miljoenen gelezen en iedere twitteraar is dus een volksmenner. In werkelijkheid gaat het anders: de meeste twiets worden niet gelezen en als een twiet wel gelezen wordt, is hij twee seconden later alweer vergeten. Weliswaar heeft uw en onze captain Twitter ooit de internet geworden kroegruzie genoemd, maar meestal is Twitter beter te vergelijken met een gekkenhuis, waar de patiënten in zichzelf mompelend door de gangen lopen en af en toe de strijd aanbinden met schimmen die alleen zij kunnen zien.

Het vrije woord en zelfs het recht op beledigen, waarvoor Brussen zich vaak sterk maakt, is blijkbaar een selectief recht.

Zegt wie?

Gisteren kwamen tweets langs naar aanleiding van het overlijden van Nelson Mandela, van dezelfde club mensen die over de rooie ging omdat ik Jaap Mollema een populist had genoemd, en die Mandela uitschelden voor Zwarte Piet.

Ja, en? Mag niet?

of zich anderszins respectloos uitlaten.

Mag ook niet?

De Telegraaf deed mee en ook GeenStijl wijdde er een redactioneel hoogvliegertje aan.

En?

Hebt u de verontwaardigde reacties van Brussen, Bennink, Van den Engel, Geel en al die anderen gezien?

Neen. Waren die er dan? En waarom zouden de reacties van die mensen ons moeten interesseren?

Ik ook niet.

Dan zullen ze er wel niet geweest zijn.

Samenvattend en concluderend durven wij te stellen dat het stukje van Marco de Baar een sneu huilstukje is en zodanig verwisselbaar met de huilstukjes van Peter ‘ze moeten mij ook altijd hebben’ Breedveld dat wij ons afvragen of Peter ‘zo doe je dat’ Breedveld het geheel gedicteerd heeft, of slechts gedeeltelijk. Als wij de werkgever van Marco de Baar waren zouden wij hem de komende tijd trouwens even in de gaten houden, want aan overspannen werknemers, ongeacht hoe ze overspannen geraakt zijn, heeft niemand iets.

9-12-2013 13.48 | Door: De Grote Vrager | Categorie: Aluhoofddeksels, Bewindslieden, Geschiedenis, Loggers gelogd, Losse skakels, Monarchie, Twitter, Webzijden

Er zijn 2 reacties op “Marco de Baar doet huiliehuilie”

  1. D. G. Neree says:

    Inderdaad precies dezelfde opbouw. Eerst iets poneren, met nallerlei schreuwerige beweringen en dat dan op zichzelf projecteren, waarna er een chaotisch jankverhaal uitkomt met als de geijkte vijanden de domrechtse populisten, of weet ik wie.

  2. Henk der Niederländer says:

    Met D.G. eens.
    Waarschijnlijk is het stuk door peter Jankert zelf geschreven omdat hij de laatste tijd wat minder in de belangstelling staat.
    Gewoon laten doen dat jankertje en niet te veel aandacht aan besteden.
    Ik heb in een lang vervlogen tijd wel eens een paar reacties gegeven bij het jankertje die hem naar Ik aanneem niet aan stonden en die dus per definitie niet geplaatst werden omdat hij als je een klein beetje nadenkt makkelijk ontmaskerd kan worden als een gore antisemiet sinds hij een verhouding heeft met zijn haatsnee.
    Dus Ik denk laat de gek in zijn eigen sop gaar koken en vergeet hem verder.


Opinieleiders.nl © 1999 - 2021 Alle rechten voorbehouden
Contact   Valid XHTML 1.0 TransitionalValid CSS!KuijkStrip over de zinloosheid van webloggen, onder andere
WordPress 4.7.21 RSS-feed/RSS-feed reacties