Aangifte Frank van der Linde tegen GeenStijl volslagen kansloos

Zoals u hoort te weten, heeft Opinieleiders.nl zijn bestaan te danken aan GeenStijl. Wij hebben in de loop der jaren weleens iets gezegd over de hondelulle van GeenStijl, maar hebben die webzijde voor overjarige pubers toch voornamelijk linx laten liggen. Vandaag gaan wij het er echter enigszins over hebben, en wel hierom: wij hebben al langer de indruk dat GeenStijl veel te serieus wordt genomen c.q. het zwaar wordt overschat en die indruk zien wij heden bevestigd in ‘‘Ik wil geen machtsstaat waar GeenStijl de dienst uitmaakt’‘. Dat gaan we dus kloosrieden.

“Ik ben goed gebekt geboren en durf de confrontatie met GeenStijl wel aan, schrijft Frank van der Linde, activist en publicist.“

Als hij dat echt schrijft (want dit is de lead, die hij misschien niet zelf geschreven heeft) is dat niet zo slim van hem. Dat leggen we dan strax wel uit.

“‘Maar als ik nou als een timide jongen op deze aarde was gekomen?’“

Daar komen we dan dus ook nog op terug, als we het in het stukje tegenkomen. Het stukje begint:

“Dit jaar vieren we dat 200 jaar geleden onze Grondwet is opgesteld.“

Er valt weinig te vieren. Feitelijk “vieren we” dat de gristenhonden de macht gegrepen hebben. Wij zijn daar niet blij mee en doen aan de viering dan ook niet mee.

“Een belangrijk moment in het ontstaan van onze rechtsstaat.“

Dat dan weer wel.

“Met de invoering van de Grondwet waren we er nog lang niet, maar de grondrechten van Nederlandse burgers werden in een stevig basis-document verankerd.“

Zou die Frank van der Linde de Grondwet van 1814 ooit gelezen hebben? Wij denken zomaar van niet. Als hij dat wel had gedaan, had hij geweten dat die Grondwet niet deugde. Toen er in 1848 “een spook door Europa” waarde, werd die Grondwet dan ook in allerijl herzien en werd er een bescheiden aanzet tot democratie gegeven, waar helaas nooit een vervolg op gekomen is.

“En alleen met een tweederde meerderheid in de Tweede Kamer is daar aan te tornen, zodat deze grondrechten ongevoeliger zijn voor linkse, rechtse of andere winden.“

En vooral zodat de zakkenvullers in het parlement tot in lengte van jaren hun zakken kunnen blijven vullen en de nuttelooste uitkeringstrekkers van Nederland hun uitkering kunnen blijven trekken.

“De Grondwet is gelukkig geen geduldig stuk papier, maar een mooi document dat leidend is voor hoe we met elkaar om horen te gaan.“

De Grondwet is helemaal niet zo’n mooi document en het is volslagen van de gekke dat een op negentiendeeeuwse godsdienstwaanzin gebaseerd document ons zou moeten vertellen “hoe we met elkaar om horen te gaan”.

“En indien bepaalde mensen of groepen dat niet doen, dan kunnen ze daarop aangesproken worden.“

Het is toch wat. Maar wat is het?

“Desnoods roept de rechter bepaalde mensen of groepen tot de orde.“

Maar dus wel alleen “bepaalde mensen of groepen” die zich niet voldoende aan dat mooie document houden, oftewel die zich niet genoeg gedragen als negentiendeeeuwse godsdienstwaanzinnigen.

“Gelukkig maar.“

Nix “gelukkig maar”.

“We leven niet meer in het Wilde Westen, al hoeven we ook in deze tijd niet heel ver over onze grenzen te kijken om te zien waartoe een gebrekkige rechtsstaat kan leiden.“

Voordat de godsdienstwaanzinnigen van 1813 de macht grepen, leefden we ook niet in het Wilde Westen. En om te zien waartoe een gebrekkige rechtsstaat kan leiden, hoeven niet heel ver, maar zelfs helemaal niet over onze grenzen te kijken. In een rechtsstaat is iedereen voor de wet gelijk en bij ons is dat duidelijk niet het geval. Godsdienstwaanzinnigen van alle gezindten worden bijvoorbeeld stelselmatig voorgetrokken.

“Echter, als je van mening bent dat bepaalde mensen of groepen de (grond-)wet overtreden, en je vervolgens gebruik maakt van je recht om aangifte te doen, word je weggezet als antidemocratisch en iemand die misbruik maak van het systeem.“

Dat is sneller opgeschreven dan beargumenteerd, maar misschien gaat hij een poging doen.

“Aangifte doen leiden zou leiden tot politisering van de rechtspraak, schreef Sander van Walsum vorige week in het commentaar van de Volkskrant.“

Geen idee wie Sander van Walsum is.

“Op Radio 1 roept columnist Marianne Zwagerman zelfs op om op dezelfde manier terug te slaan als je aangevallen wordt en de rechter er te allen tijden buiten te laten.“

Wij luisteren nooit naar Radio Oranje, dus we moeten Frank van der Linde op zijn woord geloven. Zou die Marianne Zwagerman de cursus conflictbeheersing van Stommeling Jones kennen?

“GeenStijl en PowNews vinden het volstrekt normaal om mensen agressief in een hoek te duwen, woorden in de mond te leggen en creatief te monteren, waardoor de kijker/luisteraar een heel ander beeld krijgt van de gebeurtenissen.“

Is dat zo? Wij weten het niet, want wij volgen GeenStijl niet en kijken haast nooit naar de staatsomroep. Maar als het zo is, wat zou er dan mis mee zijn? En als er iets mis mee is, kan dat toch juridisch aangevochten worden? Of zouden GeenStijl en PowNews zich gewoon aan de wet houden, zodat men hun nix kan maken? Dan zien wij het probleem helemaal niet.

“Zet dat vervolgens maar weer eens recht.“

Is “een heel ander beeld” volgens Frank van der Linde meteen een verkeerd beeld, of een scheef beeld, dat onmiddellijk rechtgezet moet worden? Zijn stuk verschijnt natuurlijk niet voor nix in de de Volkskrant, waar ze altijd al dol zijn geweest op eenzijdige voorlichting (behalve toen het nog een katholieke krant was, want toen wilden ze helemaal geen voorlichting. HAHAHAHAHAHA. Sorry.), dus vermoedelijk is het antwoord op de vorige vraag: “Jazeker”.

“Als we dat nou allemaal gaan doen op de manier zoals Zwagerman voorstelde, hoe ziet onze maatschappij er dan uit?“

Een stuk beter?

“In zo’n machtsstaat kan ik zelf in ieder geval prima overleven.“

Wij betwijfelen het.

“Ik ben nu eenmaal gebekt geboren en kom wel op voor mijn eigen rechten.“

Wij kennen hem niet, maar uit zijn stukje krijgen we toch echt de indruk dat we hier met een halfzacht ei te maken hebben, dat in geval van nood niet veel verder komt dan een beetje huilen en vragen of men niet zo gemeen wil doen. Maar we kunnen ons vergissen, dat zeggen wij eerlijk.

“Sinds ik ‘activist’ op mijn visitekaartje heb staan, heb ik geen problemen meer met de klantenservice van de NS of KPN.“

Wij hebben geeneens een visitekaartje, maar hebben nooit problemen met de klantenservice.

“Ik dwing mijn rechten wel af.“

Wij helpen het hem hopen (of was het nou hem het?), maar ook hier kennen wij enige twijfel.

“Daar heb ik geen rechter voor nodig.“

Dat is fijn voor hem, want van de rechter hoef je niet zo veel te verwachten. Voor problemen met de klantenservice kun je beter naar Koning Klant, of hoe dat tegenwoordig ook heet.

“En zo ook durf ik de confrontatie met GeenStijl wel aan (waarbij ik overigens blij ben dat ik geen kinderen heb – gezien de bedreigingen).“

Wij durven ook de confrontatie met GeenStijl wel aan en als het moet, sturen wij gewoon het dochtertje van onze stagiaire er op af, want dat is ook niet bang voor GeenStijl. Wij vragen ons overigens wel af, over welke bedreigingen hij het heeft, want bij ons weten bedreigt GeenStijl nooit iemand, en laat het de kinderen er altijd buiten. Dat doet ons trouwens denken aan een twiet die wij gisteren zagen, van Peter Breedveld. Hij vond het om een of andere reden nodig de kinderen van Annabel Nanninga (van GeenStijl) een eind weg te zetten. Frank van der Linde is echter Peter Breedveld niet, dus dat is een heel ander verhaal.

“Maar als ik nou als een timide jongen op deze aarde was gekomen?“

Dat maakt vermoedelijk niet zoveel uit. In ieder geval niet bij de klantenservice, want daar doen ze over het algemeen zelfs meer voor vriendelijke en verlegen mensen dan voor agressieve schreeuwers met een grote bek. Moet u maar eens opletten.

“Hoe zou het mij dan zijn vergaan?“

Wie zegt ons trouwens dat Frank van der Linde geen timide jongen is, die zichzelf overschreeuwt en een gemankeerd zelfbeeld heeft?

“Hadden mijn ouders mij dan naar een verhardingscursus moeten toesturen om in deze machtsstaat overeind te blijven?“

Neen. Wij zijn dol op makkelijke vragen.

“Beter van wel.“

Beter van niet. Echt waar. Zou die man geen mensen kennen die ooit zo’n cursus gevolgd hebben? Wij wel. En wij moeten iedere keer lachen als we zien hoe die kneuzen het geleerde in de praktijk proberen te brengen. Altijd op de verkeerde manier op het verkeerde moment, namelijk.

“Want een ding is zeker: zonder tussenkomst van een rechter zullen we als burgers onderling voor onze rechten moeten vechten.“

Ja, en? De “burgers onderling” doen niet anders. Wat zou Frank van der Linde bedoelen?

“Ik weet niet of Rutte dat bedoelde met de participatiesamenleving. Maar doe mij maar gewoon een rechtsstaat waar burgers die zich benadeeld voelen ‘kinderachtig’ naar de rechter kunnen lopen.“

Die hebben we toch?

“En waardoor verlegen timide burgers die goed zijn zoals ze zijn ook gewoon centjes van KPN terugkrijgen als ze daar recht op hebben.“

Daar hebben die verlegen timide burgers de rechter niet voor nodig, want daar is de klantenservice voor.

Maar goed, wij roepen de kop nog even in herinnering: ‘Ik wil geen machtsstaat waar GeenStijl de dienst uitmaakt’. Op geen enkele plek in het stukje zien wij aanleiding te veronderstellen dat zo’n machtsstaat er zou zijn, of zou kunnen komen en we vragen ons dan ook af, waarom Frank van der Linde de ruimte van de de Volkskrant gekregen heeft. Om stiekem te kunnen suggereren dat de klantenservice van de NS en KPN niet deugt? Ach, het staat onder het stukje:

“Frank van der Linde is activist en publicist. Hij deed aangifte tegen GeenStijl vanwege discriminatie.“

Welnu: wij denken dat zijn aangifte geen schijn van kans maakt. Wij gaan er namelijk van uit dat de rechter bij bestudering van de stukken tot de conclusie komt dat Frank van der Linde GeenStijl niet de schuld kan geven van zijn problemen met de klantenservice van NS en KPN.

14-05-2014 15.14 | Door: Cpt. Iglo | Categorie: Godsdienstwaanzin, Hondelulle, Juridisch, Monarchie, Politiek, Rechten, Webzijden