Peter Breedveld lijdt aan relzucht

Hoe slechter geschreven en hoe dommer een stukje, des te beter leent het zich voor een kloosried. Een van de domste en slechtste schrijvers die wij kennen, is Peter Breedveld en wij kijken dan ook met regelmaat op zijn webzijde of er nog iets te kloosrieden valt, waarbij we wel moeten zeggen dat we steeds selectiever worden, omdat hij zich bij voortduring herhaalt en wij meer te doen hebben. Bovendien zijn we feitelijk al lang klaar met hem, dus als we nu nog iets van hem onder handen nemen, is dat uitsluitend voor onze eigen lol. Daar. Nu weet u het.

Bij de kop ‘Nederlanders en hun blackface-fetisj‘ konden wij geen neen zeggen, dus daar gaan we. Om te beginnen kennen wij niemand met een blackface-fetisj en wij denken eerlijk gezegd ook dat Peter ‘ik ken maar heel weinig mensen’ Breedveld ze ook niet kent, doch verzonnen heeft, om iets te betogen. Bijvoorbeeld dat Nederlanders een blackface-fetisj hebben, wat dat dan ook wezen mag.

“En we hebben weer een blackface-rel.“

Weer? Wij weten van geen voorgaande “blackface-rel”, dus van herhaling is sowieso geen sprake. Ook denken wij dat er nu geen “blackface-rel” is, al was het maar omdat wij er nix van gemerkt hebben en omdat Peter ‘als ik het zeg, is het meestal niet waar’ Breedveld het zegt.

“Op het jongste North Sea Jazz-festival werd op een groot scherm een filmpje vertoond van Broadway-ster Al Jolson met zwart geschminkt gezicht.“

Merkwaardig. Zouden die mensen van het North Sea Jazz-festival geen jazzliefhebbers zijn? Wij zijn het wel en weten derhalve dat Al Jolson weinig tot niets met jazz te maken had en dat de titel van zijn beroemde film ‘The Jazz Singer’ dan ook volkomen fout was.

““Maakt deel uit van de jazz-geschiedenis”, zeggen blanke jazz-fans, maar veel zwarte Nederlanders zijn not amused.“

Fout. Blanke, zwarte, bruine, gele (Lisa Simpson) en andersgekleurde jazzfans zeggen over het algemeen niet dat Al Jolson deel uitmaakt van de jazzgeschiedenis, maar wel dat eerdergenoemde film deel uitmaakt van de filmgeschiedenis, en omdat dat waar is, hebben ze gelijk. Of er veel Nederlandse negers zijn die aanstoot nemen aan het vertonen van een oud filmpje op een belachelijk festival, weten wij niet, maar wij wagen zomaar het te betwijfelen. De enigen die er aanstoot aan nemen zijn de mensen die er aanstoot aan willen nemen en dat zijn mensen als Peter ‘als ik niet mijn dagelijkse portie aanstoot neem, word ik nog gekker dan ik toch al ben’ Breedveld, wat zeurnegers, beroepsslachtoffers en hun vriendjes. Met enkele tientallen in totaal ben je dus wel klaar.

“En wat krijg je dan?“

Gezeur, waarschijnlijk.

“Juist: koppen die spreken van ‘Gezeur om klassieke Al Jolson op North Sea Jazz‘.“

Wij hebben de koppen niet gezien, maar gezien het feit dat wij het gezeur zojuist voorspeld hadden, zou het ons niet verbazen als er inderdaad ergens zo’n kop verschenen was, al zouden we zo gauw niet weten waar.

“‘Uiteraard zijn er activistjes die zoals gebruikelijk meteen in het ‘racisme’-roepen zijn geschoten,’ schrijft GeenStijl-kloon Fok!.“

Jeetje, Fok! Bestaat dat nog? En citeert Peter ‘ik heb erg lang moeten zoeken’ Breedveld Fok! omdat hij nergens anders iets bruikbaars kon vinden aangezien helemaal niemand zich ergens druk om maakte? Waarschijnlijk wel.

“Ook op Twitter is er oorlog uitgebroken tussen blanke Al Jolson-fans en zwarte anti-racisten.“

Wij kunnen ons niet voorstellen dat er nog Aljolsonfans bestaan, maar als wij ongelijk hebben, zijn ze tussen de honderd en honderdtwintig jaar oud, en zitten de meesten van hen niet op Twitter. De “zwarte anti-racisten” waar Peter ‘blanken deugen niet’ Breedveld het over heeft, zijn waarschijnlijk de eerdergenoemde zeurnegers, beroepsslachtoffers en hun vriendjes, waardoor de term ‘zwarte anti-racisten’ ten enenmale onjuist is en vervangen dient te worden door ‘anti-blanke racisten’. Dat we wel even weten waar we het over hebben.

“Al Jolson, lees ik op Wikipedia, streed tegen discriminatie van zwarte artiesten op Broadway.“

Oftewel: Peter ‘ik weet altijd alles en als ik het niet weet, weet ik het toch beter’ Breedveld wist niet eens wie Al Jolson was en heeft niet de moeite genomen zich in zijn onderwerp te verdiepen. Wie journalist wil zijn, en Peter ‘ik heb er een ongelofelijke hekel aan als ze mij een sneue schoolkrantredacteur noemen’ Breedveld schijnt dat te willen, moet zijn informatie niet uit de Wikipedia halen. Peter ‘de sneue schoolkrantredacteur’ Breedveld zou dat moeten weten en hij weet het waarschijnlijk ook wel, al was het maar omdat hijzelf pogingen gedaan heeft de informatie over hem en zijn webzijde te vervalsen.

“Hij was wat Domrechts tegenwoordig een ‘racisme-roeper’ noemt.“

Dat was hij niet. Zou Peter ‘ik weet nix van geschiedenis, en dat wil ik graag zo houden om te voorkomen dat ik moet gaan nadenken’ Breedveld trouwens weten dat Amerikaanse jazznegers in de jaren twintig, dertig, veertig, vijftig, zestig en zeuventig graag naar Europa kwamen omdat ze daar geen last hadden van het Amerikaanse racisme? Zou Peter ‘ik heb de ballen verstand van muziek’ Breedveld weleens van Sidney Bechet gehoord hebben?

“Maar de minstrel-shows zoals Al Jolson die opvoerde, zijn tegenwoordig verboden en vrijwel iedereen behalve Nederland en Japan is het erover eens dat het racistisch is je gezicht zwart te schminken om de stereotypische swingende, vrolijke zwarte te spelen.“

Neen. Of Al Jolson minstrel-shows opvoerde weten wij niet, en ook niet of die tegenwoordig verboden zijn, maar wij weten wel dat vrijwel niemand vindt dat het racistisch is om “je gezicht zwart te schminken om de stereotypische swingende, vrolijke zwarte te spelen”. Wat Peter ‘wat mij betreft moet de slavernij nog afgeschaft worden’ Breedveld en zijn politiek correcte soortgenoten schijnt te ontgaan, is dat het beeld van “de sterotypische swingende, vrolijke zwarte” al tientallen jaren niet meer bestaat en dat wie nu nog zijn gezicht zwart schminkt om zo iemand te spelen niet zozeer racistisch als wel hopeloos ouderwets is. Wij zijn zelf niet racistisch en hebben ook geen racisten in onze kennissenkring, maar wij kunnen ons voorstellen dat het beeld dat de gemiddelde blanke racist van de moderne neger heeft niet dat van de “stereotypische swingende, vrolijke zwarte” is. Wie denkt dat dat wel zo is, is hopeloos verdwaald in tijd en ruimte, wat wij u brommen.

“Moeten die oude films van Al Jolson dan vernietigd worden?“

Wat ons betreft hoeft dat niet per se, maar als iemand het zou willen doen, zouden wij er geen bezwaar tegen hebben.

“Nee, ze maken inderdaad deel uit van de geschiedenis van de jazzmuziek, van de Amerikaanse geschiedenis, zoals Kuifje in Afrika ook cultureel erfgoed is.“

Ze maken geen deel uit van de geschiedenis van de jazzmuziek. Wij menen ons te herinneren dat Al Jolson in ons exemplaar van Leonard Feather’s Encyclopedia of Jazz niet eens voorkomt, of in een paar regels wordt afgedaan, omdat hij niets met jazz te maken had. Dat Al Jolson deel uitmaakt van de Amerikaanse geschiedenis, zal wel kloppen, maar dat Kuifje in Afrika cultureel erfgoed is, is zwaar overdreven. Hier wreekt zich het feit dat het referentiekader van Peter ‘ik ben dol op strips, maar heb geen smaak’ Breedveld nogal beperkt is, waardoor hij bijvoorbeeld niet weet dat strips bij volwassenen veel minder populair zijn dan bij kinderen en dat Kuifje het zowel bij kinderen als bij volwassenen aflegt tegen Donald Duck. A propos Donald Duck: in de jaren zeuventig van de vorige eeuw had je een boek van een paar Chilenen die beweerden dat Donald Duck, en vooral Dagobert Duck, een Amerikaanse samenzwering was om de rest van de wereld aan het kapitalisme te kunnen onderwerpen, of zoiets. Oftewel: idioten heb je altijd en overal.

“Maar het getuigt van weer die typische Nederlandse lompe ongevoeligheid om de bezoekers van een jazz-festival plompverloren te confronteren met deze enorm beladen beelden.“

Zoals iedere zin die Peter ‘de vleesgeworden hyperbool’ Breedveld produceert, is ook deze zwaar overdreven. Laat ons achteraan beginnen: beelden van Al Jolson zijn niet zwaar beladen. Niet hier, niet in de Verenigde Staten en niet ergens anders. Dat die beelden getoond worden heeft derhalve niets met ongevoeligheid of plompverloren te maken. Men vertoont een curiositeit op een muziekfestival, meer is het niet en meer moet je er ook niet van proberen te maken, behalve natuurlijk als je een rel probeert te veroorzaken.

“Als je al vindt dat blackface niet racistisch is, het is toch duidelijk dat massa’s mensen dat anders zien?“

Neen. Gezien het feit dat we hier niet in Amerika zijn, hoeven wij ons van de Amerikaanse geschiedenis niets aan te trekken en kunnen wij de Amerikaanse gevoeligheden laten voor wat ze zijn. Het probleem van het Amerikaanse racisme is een Amerikaans probleem en dat mogen ze lekker in hun eigen land uitvechten, maar niet hier.

“Het North Sea Jazz trekt veel mensen, bezoekers en artiesten, uit Amerika.“

Is dat zo?

“Waar komt toch die dwangmatige behoefte vandaan om die te schofferen met onze nationale blackface-fetisj?“

Waar zou bij Peter ‘de dwangneuroot’ Breedveld die dwangmatige behoefte vandaankomen om andere mensen dwangmatige behoeften in de schoenen te schuiven en zich vervolgens af te vragen waar die dwangmatige behoeften vandaankomen? En wat is dat met “onze nationale blackface-fetisj”? Er gaan dagen voorbij dat wij haast geen zwartgeschminkte blanken tegenkomen die op straat de stereotypische swingende, vrolijke zwarte lopen te spelen. Voor een nationale fetisj vinden wij dat vrij beperkt.

“Twee weken geleden was op de school van mijn kinderen een opvoering van een musical door de leerlingen van groep 8, die na de zomer naar de middelbare school gaan.“

Oei. Dat was vast een foute musical, anders zou hij hem hier niet noemen. Wat zouden ze opgevoerd hebben?

“Mijn mond viel open toen er een groep als zwarte rasta’s verklede kinderen het podium opkwam die met vette kolderiek-Surinaamse accenten verkondigden hoe heerlijk het was om lekker lui te zijn en je nergens druk om te maken.“

Agossie. Zou hij niet begrepen hebben dat het een musical over vakantie was, die op Jamaica speelde? Zou hij trouwens weten dat Ruud Gullit in zijn rastatijd minimaal eenmaal op Jamaica de plaatselijke bevolking verbaasd heeft doen staan door als rasta niet alleen een luxe hotel door de voordeur naar binnen te gaan, omdat hij er gast was en geen onderbetaald personeelslid, maar ook nog zijn rekening te betalen met zijn credit card? Een rasta met een niet gestolen credit card, zo zout hadden ze het daar nog nooit gegeten. Wij wilden hier niet per se iets mee zeggen, maar vonden het een leuke anekdote. Sorry.

Zou Peter ‘negers mogen racistisch zijn, blanken niet’ Breedveld eigenlijk tegen het plafond springen iedere keer als Jörgen Raymann in zijn programma, waarbij het publiek geheel bestaat uit ongeschminkte stereotypische swingende, vrolijke, intellectuele, vriendelijke allochtonen, weer vertelt hoe rielekst Surinamers zijn of als hij zijn racistische en sexistische Tante Es typetje weer laat opdraven? Vast niet, want Jörgen Raymann is een neger en Peter ‘politiek correcter dan de paus’ Breedveld durft nix te zeggen van wat negers doen, omdat hij negers niet als individuen ziet, maar als onderdeel van een groep. Omdat hij racistisch is, kortom.

“Op Twitter kwam ik er via blogger Thamar, die op een Rotterdamse school naar dezelfde musical zat te kijken, achter dat die stukken centraal worden geschreven door ene Ad Grooten van het bedrijf Rep en Roer.“

Peter ‘ik ben te lui om journalist te worden’ Breedveld laat hier wederom zien dat hij heel erg lui is en daarom nooit journalist kan worden.

“Wat bezielt zo’n man om, in het licht van de controverse rond Zwarte Piet en de discussie over racisme die in Nederland steeds verhitter wordt, kinderen een blackface-act te laten doen en daarbij zwarten af te schilderen als luie, zorgeloze flierefluiters?“

Hier zien wij wederom hoe Peter ‘als ik zeg dat het verhitter wordt, wordt het verhitter’ Breedveld zijn best doet om zijn lezers, en voorlopig zijn wij dat, een niet bestaande klimaatsverandering door de strot te douwen. Voor zover er sprake is van een controverse rond Zwarte Piet, hebben we het hoogtepunt wel gehad en blijft er alleen het gezeik van zeurnegers en zanikblanken, al was het maar omdat Sinterklaas inmiddels zoveel terrein verloren heeft aan het kerstfeest dat er nog maar weinig kinderen zijn die weten dat Sinterklaas en Zwarte Piet ooit bestaan hebben en van een “discussie over racisme” is geen sprake, tenzij je het over en weer schreeuwen van dingen als ‘jullie zijn allemaal racisten’, ‘nietes’ en ‘wat je zegt ben je zelluf met je kont door de helluf’ een discussie wilt noemen. Kennelijk wil Peter ‘zo deden we het op de kleuterschool ook altijd’ Breedveld dat wel en dat zegt iets over ‘s mans intellectuele vermogens.

“Ik begrijp de leiding van die scholen ook niet.“

Over intellectuele vermogens gesproken.

“Op het moment dat je in het scenario op die rasta’s stuit, gaan toch meteen alle alarmbellen rinkelen?“

Mogen er geen rasta’s in een scenario voorkomen? Waarom niet? En blanken, mag dat wel? Waarom?

“Dan maak je van die rasta’s toch wat anders?“

Waarom? Wij hebben nix tegen rasta’s en wij denken niet dat het feit dat de kinderen in groep acht rasta’s spelen erg veel kwaad kan. Zouden ze misschien zelfs reggaemuziek in die musical gestopt hebben? Dat zou wel heel erg zijn: een musical die op Jamaica speelt, met rasta’s en reggaemuziek. Dat is vergelijkbaar met een musical die in Nederland speelt met André Hazes en bierdrinkers. Wat erg.

“Mijn dochter, die ook een rol in de musical had, zei dat ze tijdens het repeteren had gevraagd of die rasta-act niet hartstikke racistisch was, maar toen kreeg te horen dat ze zat te zeuren.“

Wij kennen zijn dochter niet, maar wij vinden het heel vervelend voor haar dat hij kennelijk zo’n invloed op haar opvoeding gehad heeft dat zij nu al een hopeloos zeikerdje is.

“Ik dacht even dat de mensen, die dit doen, zich gewoon helemaal niet met het nieuws bezighouden en totaal onwetend zijn als het op de Zwarte Piet-controverse aankomt.“

Wij denken dat Peter ‘de vleesgeworden onwetendheid’ Breedveld dat helemaal niet dacht, maar zijn uiterste best doet om Zwarte Piet overal met de haren bij te slepen, omdat hij abusievelijk de indruk heeft dat wat hij op Twitter ziet representatief is voor wat er in Nederland gebeurt en vindt dat hij daar een vooraanstaande rol in moet spelen. Beide aannames zijn fout, maar helaas heeft hij niemand in zijn naaste omgeving die hem daarop kan of wil wijzen.

“Maar dat blackface, dat zag je tot 2013 eigenlijk alleen met Sinterklaas.“

Dat zag je helemaal niet, en ook niet met Sinterklaas. De overeenkomst tussen het Amerikaanse ‘blackface’ en de ouderwetste Zwarte Piet is dat de gezichten in beide gevallen zwart gemaakt zijn omdat het negers moeten voorstellen, maar daar houdt het ook wel meteen mee op. Zwarte Piet is geen blackface en blackface is geen Zwarte Piet, zo simpel is het. Als Zwarte Piet wel blackface was geweest, waren de Sinterklaasliedjes wel geschreven door Stephen C. Foster en kwam de Sint niet aan per stoomboot, maar per raderboot de IJssel afzakken, terwijl Zwarte Piet Ol’ Man River stond te galmen. Merk op dat wij er in de vorige zin van uitgingen dat Peter ‘Madness is klezmer’ Breedveld niets van muziek weet en dus net zo min het verschil kent tussen Swannee River en Ol’ Man River als tussen Foster en Gershwin. Voor de muziekkenner is het een leuke grap.

“Nu zie je overal blackface.“

Wij niet.

“Als een Nederlander ergens een blackface in kwijt kan, zal die het niet laten.“

Een boude bewering, die makkelijker gedaan is dan gestaafd.

“Ik denk serieus waar dat het deel uitmaakt van de oorlog tegen zwarte Nederlanders.“

Wij denken serieus dat het hoog tijd wordt dat Peter ‘ik ben niet gek, ik ben het geweten der natie’ Breedveld psychiatrische hulp krijgt. Wij denken ook serieus dat hij in de tussentijd een internetverbod zou moeten krijgen, geen televisie meer zou moeten mogen kijken en een poosje alleen maar Pogo zou moeten mogen lezen, zodat hij op geen enkele wijze de indruk zou kunnen krijgen dat hij ook maar iets met de werkelijke wereld te maken had. Weliswaar staat hij nu ook volledig los van de werkelijkheid, maar dat beseft hij zelf niet doordat voor hem de werkelijkheid gevormd wordt door zijn beeldschermpjes.

“Zo van: “Jullie vinden Zwarte Piet racistisch? Moet je dit zien! Hier, blackface, hier een nikkerkarikatuur, en hier, een racistische grap!“

Je moet toch wel volslagen geschift zijn om te denken dat het zo werkt.

“Ah joh! Je ken toch wel teigenun gaaintje!” Hier, zwarte zeurpiet, Al Jolson in blackface op een groot scherm.“

Als wij het goed begrijpen, suggereert de schrijver hier dat het North Sea Jazz-festival georganiseerd wordt door fanatieke racistische Sinterklaasvierders die alle tijd en energie in dat festival gestoken hebben met als enige doel een paar verdwaalde zeurnegers onverhoeds te confronteren met enkele minuten Al Jolson, in de hoop dat ze spontaan een rolling zouden krijgen of anderszins onwel zouden worden. Ons lijkt dat wat veel moeite voor een flauwe grap, eerlijk gezegd.

“Wat ga je d’r an doen, dan?”“

Peter ‘ik ken geen gewone mensen’ Breedveld stelt zich de organisatoren van het North Sea Jazz-festival kennelijk voor als Haagse Harry. Wij niet.

“Nederland is verslaafd aan z’n racisme en hoe harder zwarte activisten zich ertegen verzetten, hoe racistischer Nederland wordt.“

Zoals vrijwel alles wat Peter ‘het is zoals ik het zeg, want ik zeg het, dus is het zo’ Breedveld zegt, is dit onzin. Het valt in Nederland enorm mee met het racisme en hoe harder de antiblanke racisten gaan schreeuwen, hoe groter de hekel die men aan dat soort schreeuwers krijgt, hetgeen niet wegneemt dat het ook dan nog steeds enorm meevalt met het racisme in Nederland. De ergste racisten zijn de zelfbenoemde antiracisten, en dat zijn er ook niet zo gek veel. Dat het in Nederland barst van de xenofobe en andere idioten van alle geuren, kleuren en leeftijden doet daar niets aan af. Het voegt ook nix toe.

“Het is om je plaatsvervangend kapot voor te schamen.“

De enigen die zich plaatsvervangend zouden moeten schamen, zijn de vrienden en kennissen van Peter ‘ik ben te geschift om mij te schamen’ Breedveld die de patiënt niet tegen zichzelf in bescherming nemen en niet alleen toestaan dat hij dit soort waanzin publiceert, maar hem nog aanmoedigen ook.

“En ik vrees dat we het ergste nog niet hebben gehad.“

Ach jeetje. Wat zou er nog meer komen dan?

“Kijk, een gewaardeerd lid van ons totaal niet racistische politiekorps ketent een zwarte dertienjarige aan zijn motor en laat ‘m meerennen naar het bureau, als een ontsnapte slaaf.“

Wij hebben het desbetreffende filmpje gezien en wij vonden het best meevallen. Volgens ons probeerde de motoragent in quaestie zelfs om stapvoets te rijden, wat best lastig is op zo’n motor. Wij kregen ook niet de indruk dat de jongen behandeld werd als een ontsnapte slaaf, maar wij hebben daar misschien andere ideeën over dan Peter ‘ik weet nergens iets van, dus ook niet van de behandeling van ontsnapte slaven’ Breedveld. Als wij aan racisten, negers en motorfietsen denken, zien wij de negers ook niet lopen, trouwens. In dat geval zien wij de negers op de grond liggen, met een touw om hun polsen. Aan het andere eind van het touw zit de motorfiets, die zich op hoge snelheid over een grindweg begeeft, zodat de liggende neger op pijnlijke wijze wordt voortgesleept. Wij denken dat iedere teruggevangen slaaf of op de door ons geschetste wijze behandelde neger graag zou willen ruilen met een jochie dat vijfentwintig meter lichte looppas moet doen. Ja.

“Waar halen ze deze lampies vandaan?“

Wij weten niet wat de schrijver met deze vraag bedoelt, dus we kunnen hem niet beantwoorden ook.

“Ga vissen redden, Grand Wizard!“

Deze uitroep begrijpen wij ook niet. Bij het redden van vissen denken wij aan Greenpeace, de Partij voor de Dieren en Wakker Dier, om maar een paar dwarsstraten te noemen, maar de Grand Wizard was volgens ons van de Ku Klux Klan. Betekent dit dat Peter ‘ik riep maar wat hoor’ Breedveld wil zeggen dat ecofascistische dierenbeschermers een mantelorganisatie van de KKK zijn, of andersom? Betekent dat dan ook dat Peter ‘je moet lief zijn voor alle dieren, dus ook voor negers’ Breedveld negers als een met uitsterven bedreigde diersoort beschouwt? Wij weten het niet, maar we vinden het wel een merkwaardige uitroep.

“Maar Quinsy Gario is de vonk in het kruitvat, toch, Karim Khaoiri?“

Wij weten niet wie Karim Kahoiri is en zijn antwoord moeten wij u schuldig blijven. Van Quinsy Gario hebben wij wel gehoord: dat is een gesubsidieerde zeurneger die er alles aan doet om er voor te zorgen dat hij midden op straat in elkaar geslagen wordt zodat hij kan roepen: “Zien jullie wel, ze slaan mij in elkaar, dus iedere blanke is een racist”. Als het ooit zover komt, zal hij echter ongelijk hebben, daar het in dat geval puur persoonlijk is en met racisme niets te maken heeft.

En toen dachten we dat er nog meer kwam, maar dat was niet zo. Het stukje was zomaar ineens afgelopen, dus toen was onze kloosried ook klaar. Op naar nieuwe avonturen.

15-07-2015 15.54 | Door: De Grote Vrager | Categorie: Film, Gekte en oplichterij, Geschiedenis, Loggers gelogd, Muziek, Personen, Strips, Taal, Webzijden