Florence Foster Jenkins

In Osnabrück kochten wij ooit de CD Nothing is Bizarre, omdat daar twee nummers van The Goons (Eeh! Ah! Oh! Ooh! en The Ying Yang Song) op stonden. Sindsdien kennen wij ook de naam Florence Foster Jenkins, die namelijk vertegenwoordigd is met Mein Herr Marquis. In het bijgaande boekje lezen wij onder meer:

“ … one of the most peculiar peculiarities from the art of singing – Florence Foster Jenkins, to be precise. Rumour has is that following a car accident she was able to sing ‘a higher F than ever before’and that she rewarded the person reponsible for the accident with a box of exclusive cigars.“

We gaan niet alles citeren, want daar zijn wij te lui voor en dan had u die CD zelf maar moeten kopen, maar dit nog wel:

“The queen of wrong notes dared to show of her talents at New York’s Carnegie Hall on 25 October 1944 – just one month and a day after she had astonished a full house with her ear-shattering tremolo renderings, Florence Foster Jenkins died at the age of seventy-six. In addition to a very individual recording of ‘Mein Herr Marquis’ Jenkins also left behind the following wise statement: ‘Some may say that I couldn’t sing, but no one can say that I didn’t sing.’“

Over haar hebben ze nu een film gemaakt. Wij hebben geen enkele reden om die te gaan bekijken en wel een reden om zulx niet te doen, namelijk Meryl Streep.

23-09-2016 14.35 | Door: Stommeling Jones | Categorie: Duitsland, Film, Muziek